Iðnneminn - 01.05.1994, Síða 11

Aldrei aftur „Núllsamninga"
Þeir kjarasamningar sem hafa
verið gerðir á undanförnum þrem-
ur árum hafa verið kallaðir “þjóð-
arsáttarsamningar” og hafa nú þrír
slíkir verið gerðir. Hafa þeir því
miður ekki skilað launafólki nein-
um kaupmáttarauka. Á því tíma-
bili sem liðið er síðan fyrstu þjóð-
arsáttarsamningarnir voru gerðir
hafa laun iðnnema og flest alls
launafólks rýrnað um það bil 7% á
ári. Þjóðarsáttarsamningarnir hafa
valdið íslensku launafólki til sjávar
og sveita algjörri niðurlægingu.
Það virðist vera stefna núverandi
forystumanna verkalýðshreyfing-
arinnar að gera enga kröfu á at-
vinnurekendur um að greiða hærri
laun. Allan þann tíma sem þjóðar-
sáttarsamningarnir hafa verið í
gildi hafa atvinnurekendur verið
að hagræða hjá sér og hefur hag-
ræðingin aðallega verið í því fólgin
að segja upp launafólki og aukið
þannig vinnuálag á það fólk sem
hefur verið eftir hjá viðkomandi
fyrirtæki. Þjóðarsáttarsamningarn-
ir hafa verið algjör niðurlæging fyr-
ir íslenskt launafólk og vonandi
verða aldrei slíkir samningar gerð-
ir aftur.
Skolpræsalaunin.
Á meðan allur þorri íslensks
launafólks hefur búið við það
slæma ástand að taka á sig auknar
byrðar í skattheimtu, hvort sem
það er kallað sjúklingaskattar, nef-
skattar eða þjónustugjöld, þá virð-
ist allstór hluti af embættismönn-
um geta skammtað sér laun eftir
þörfum, burtséð frá því hvað al-
menningur hefur í laun.
Er það eitthvað eðlilegt að um
það bil 15% þjóðarinnar sé með
helming þjóðartekna á meðan stór
hluti launafólks býr undir fátækt-
armörkum? Er það sanngjarnt að
stór hluti af hátekjufólki skuli ekki
taka þátt í því að borga skatta og
skyldur til samfélagsins? Þessi
„moldvörpustarfsemi og skolp-
ræsalaun“ sem eru hluti af neðan-
jarðarhagkerfinu verður auðvitað
að uppræta, því fyrr, því betra. Því
auðvitað er það ekki sanngjarnt að
sultarólin skuli alltaf vera hert hjá
því fólki sem heldur uppi samfé-
laginu og skapar mestu verðmætin
í þjóðarbúinu.
Samningar lausir eftir eitt ár
Núverandi kjarasamningar verða
lausir um árarmótin '94 - '95 og
verður verkalýðshreyfingin að
undirbúa sig vel fyrir þá samninga-
lotu og fara fram með kröfuna um
að nú verði gerðar raunhæfar kröf-
ur um lífskjarajöfnun og einnig
ætti að krefjast þess að borguð
séru mannsæmandi laun fyrir 8
stunda vinnudag enda hefur það
verið yfirlýst stefna verkalýðs-
hreyfingarinnar í áratugi að ná
þessu markmiði. Ef verkalýðs-
hreyfingin ætlar að hafa þau áhrif í
framtíðinni sem hún hefur haft til
þessa verður hún að fara að berjast
og sína á sér klærnar, því ef hún
gerir það ekki þá hættir fók að
hafa trú á henni og það má aldrei
gerast. Þar sem verkalýðshreyfing-
in er hvað veikust eru arðránið og
mannréttindabrotin mest. Verka-
lýðshreyfingin verður að hafna því
að gerðir verði fleiri núllsamningar
á meðan sjálfsafgreiðsluhóparnir
skammta sér laun eftir þörfum.
Gerum kröfuna um jafnari tekju-
skiptingu að aðalkröfu okkar í
komandi samningum.
Þórir Karl Jónasson, formaður
kjaramálanefndar INSÍ
VISSIR híl
...þú verður á
Jónsmessuhátíð iðn-
nema á Laugarvatni
24. til 26. júni?
Hittir þú ástina
þína þar?
IÐIMFÉLAGSFRÆÐI
Nýtt námsefni um réttindi og skyldur iðnnema í skóla og á vinnumarkaði
Á 51. þingi INSÍ var samþykkt
ályktun þar sem þingið beinir
því til Félagsmálaskóla Iðn-
nemasambands íslands, FEMIN,
að unnið skuli námsefni í svo-
kallaðri iðnfélagsfræði og jafn-
framt beiti hann sér fyrir því að
leiðbeinandi frá FEMIN komi
sem gestakennari inn í iðn-
menntaskóla, í 3-4 tíma í áfang-
anum Öryggis- og félagsmál eða
öðrum sambærilegum áföngum.
Ástæðan fyrir því að þingið á-
lyktar um þessi mál er sú að for-
ysta iðnnema í dag telur brýnt
að komið verði á markvissri
fræðslu um skyldur og réttindi
þeirra er leggja stund á iðnnám,
en þeirri fræðslu hefur verið
mjög ábótavant í gegnum tíðina.
Strax að loknu þinginu var
farið í að setja saman námsefnið
og var undirritaður ráðinn til
verksins frá nóvember 1993. Sú
vinna nú á lokastigi. Það er þó
ljóst að námsefni það sem FEM-
IN hefur látið gera verður aldrei
tæmandi sem námsefni í iðnfé-
lagsfræði, en við viljum þó líta á
það sem mikilvægan þátt í því
að koma þessari fræðslu af stað.
Meginuppistaða efnisins er yf-
irferð á réttindum og skyldum
iðnnema á vinnumarkaði og í
skóla, hvernig á að bera sig við
að sækja um vinnu, kynning á
sveinafélögum og kynning á
Iðnnemasambandi íslands.
Kostnaður við verkefnið er
hár og er ljóst að Iðnnemasam-
bandið hefur ekki bolmagn til
að standa undir verkefninu eitt
og sér. Iðnnemasambandið hef-
ur því ákveðið að reyna að
sækja styrki til sveinafélaganna
á þeim forsendum að sveinafé-
lögunum sé akkur í því að iðn-
nemar séu fræddir um réttindi
sín og skyldur, sem og tengsl
þeirra við sveinafélög og vinnu-
markaðinn.
Áætlað er að gestakennari frá
Iðnnemasambandinu fari af stað
næsta haust og stefnt er að ná til
allra iðnnema sem eru að ljúka
skólanáminu eða eru á leið út á
vinnumarkaðinn í starfsþjálfun.
Ólafur Þórðarson
Frœðslustjóri INSÍ
11