Ljósberinn - 12.01.1929, Blaðsíða 1

IX. árg.
Reykjavík, 12. jan. 1929.
2. tbl.
Góði læknirinn.
Sunnudagaskólinn, 13. jan. 1929.
Lestu: Mark. 1, 21.—34.
Lærðu: Mark. 7, 37. b.
Al t hefir hann gert velj jafnvel
daufa lætur hann heyra og mál-
lausa mæla.
»Vor mikli læknir hann er hér,
vor hjartans viuur, Jesús«.
Svona byrjar einn af fögru sálmunum
okkar um Jesú. 1 'þeim sálmi er barn
Guðs og lærisveinn Jesú, að lofa hann
fyrir alla læknishjálpina hans á sálu og
líkama.
Jesús einn getur læknað öll mein,
bæði andleg og líkamleg. Syndin er
andlega meinið. Enginn læknár það mein
nema Jesús. Pess vegna biðja góðu
börnin, som elska hann:
»Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast alt hið illa,
svo ei mér nái að spilla«.
Jesús þýðir: Drottinn frelsar. Og frá
hverju frelsar hann? Frá synd. Til þess
faiddist hann á jólunnm í þennan heim að
frelsa mannanna börn frá syndum, svo
að þau gætu fengið að koma til Guðs
og lifa eilíflega í samfélagi við hann.
I>að átti að vera fagnaðarefnið okkar
á jólunum. Og það á að vera gleðin
okkar alla daga, þá verða jólin æfllöng
og eílíf fagnaðarhátíð. Um það báðum
við á jólunum:
»Loks á hímni lát oss fá
að lifa jólagleði pá,
sem tekur aldrei enda«.
Gleymið pví aídrei, kæru börn, að
Jesús, góði hirðirinn, sem við fögnuðum
með nýja árinu, er líka góði læknirinn
lambanna sinna. Flýið til hans og biðj-
ið hann að vernda ykkur ung og veik
og smá í »hverri freisting, efa, sorg og
neyð«.
»Halt oss heims frá spilling,
herra vak oss hjá,
oss pig kenn að elska,
oss tak syndir frá«.
Ekki til ónýtis unnið.
Einu sinni fékk gamall prestur í Ame-
ríku ákúrur aí' sóknarnefndinni út af
pví, að ekkert gerðist í söfnuði lians.
Presturinn væri líka orðinn gamall og
uppgeflnn.