Ljósberinn - 12.01.1929, Blaðsíða 5

LJÖSBERINN
13
I
)
m
m
L\°
W'
’S,
0
:0Á
\
k
p;
M
K
m
m
m
v
I
1
m
m
I
n
sg
.<! ,V
Langt, langt burtu, hinu niogin á hnettinum, er land, scin Nýja-Sjáland
heitir; par búa rnenn, sein eru brúnir á hörund. En þar búa líka hvítir menn,
sein pangað hafa ilutt. Mæðurnar þar í landi bera ekki börnin sín á hand-
leggnum, heldur binda þær pau á bakið með handklæðinu sínu. Mundi ykkur
ekki pykja pað nýstárleg sjón að sjá slíkt. En sinn er siður í landi hverju.
einkum [»au afl hans og móðir, sem höfðu
sagt lionum frá Jesú, því að þau elsk-
uöu liann.
Peir Napóleon og Jerome voru heilt
ár í Ajaccio, alt fram'á árið 1789. Dreng-
urinn fékk því að kynnast unaðssemdum
allra árstíðanna á Korsíku og öllum sér-
kennum þeirra. Geitur voru þá og eru
líklega enn helztu húsdýrin á Korsíku.
Lætitea húsfreyja átti tvær. Börnin
tóku miklu ástfóstri við þær og mjólk-
ina úr þeim, var það ekki sízt mjólk-
inni að þakka, að Jerome roðnuðu rós-
ir á vöngum, og óx flskur í kinnum.
Pegar voraði bauðst góðviljaður nábúi
til að lána börnunum tvo af litlu, sterku
hestunum, sem svo mikill fjöldi er til af
þar á eynni, og annar nágranni bauö
fram tvo asna; þeir voru líka litlir og
sterkir. Alla þessa fararskjóta máttu þau
nota eftir vild. Petta varð til þess, aö
farnar voru margar ánægjulegar útreið-