Ljósberinn - 23.02.1929, Qupperneq 1

Stormurinn stiltur.
Sunnudagaskólinn, 24. febr. 1929.
Lestu: Marlc. 4, 85,—4'1.
Lærðu: Sálm. 121, 1 b. 2 a.
Hvaðan kemur mér hjálp?
Hjálp mín kemur frá Drotni.
.Jcsús var að fara austur yfir Gene'/;-
aretvatnið með lærisveinum sínum.
Hann gerir nú fjögur kraftaverk, hvert
á eftir öðru, til að sýna lærisveinum
síuum, að liann sé hinn eingetni sonur
Guðs.
Stilling stormsins er fyrsta krafta-
verkið. Með því sýndi liann, að honum
var líka geíið vakl yfir náttúrunni. Vind-
urinn og öldurnar hlýddu honum.
Jesús og lærisveinar hans voru far-
fiegar á skipinu, því að þeir höfðu leigt
bæði skipsmennina og skipið, því að
þessa för bar svo bráðan að.
Jesús var ekki sjómaður. En samt
flýja þeir til hans lærisveinarnir, sjóhetj-
urnar. Jesús segir þá ekki fyrir, hvernig
þeir skuli liaga seglum eða stýra und-
an sjónum, heldur kyrrir hann sjálfan
storminn, og þá auðvitað ölduganginn
um leið. —
Hefði trú lærisveinanna verið efalaus,
þá hefðu þeir verið óhræddir, fyrst Jes-
ús var innanborðs. En þeir koma til
hans efablandnir, eins og þeir vildu
segja: »Ef þú getur nokkuð, þá hjálp-
aðu okkur nú«.
Jesús ávítar þá fyrir trúarleysi þeirra:
»Hví eruð þér svo hræddir, þér lítiltrú-
aðir«. Og að svo inæltu hastar hann á
vindinn og vatnið, og þá varð óðara
blíðalogn. Skipsmennina fer þá að gruna,
að Jesús inuni vera af Guði sendur.
»Hvaðan er hann?« spyrja þeir. En
þeir geta eins sagt sér það sjálfir:
Stormurinn er stiltur, liann er frá
Guði!
lJað er sagt um hirðmenn Karls keis-
ara 5., sem uppi var á dögum Lúthers,
að þeir sögðu, að hann gæti alt, því að
hann væri svo voldugur þjóðhöfðingi.
Hann gæti sagt: Verði! og þá yrði það
samstundis. Keisara þótti þetta hégóma-
mál, og til þess að koma viti fyrir þá,
skipar hann þeiir^ að bera sig í burðar-
stól fram að sjó, þar sem brim skall á
land. Pegar jiangað var komið, og fjall-
há bára reið að þeim, þá hrópar keisari
upp og segir: »Hingað og ekki lengra!
Báro, brotna þú!« En brimaldan skall
yfir keisara og þá alla, eins og geta má