Ljósberinn - 25.02.1933, Blaðsíða 4

36
LJÖSBERINN
Sjáið til, þetta get ég aldrei fengið
að lifa upp aftur hér á jörð. Petta
færð þú að reyna líka einhverntíma,
hræðilega, að einhver af ástvinum þín-
um deyr. Líkkistan verður borin út úr
húsinu og líkvagninn rennur hægt af
stað með hinn sorglega og óskiljan-
l«ga farm sinn. Ekkert heimili fær að
vera ósnortið af dauðanum alla daga.
Hann mun einnig koma við á heimili
þínu. Pað mun einnig lokast og teljast
til hinna dýrmætu minningi. En nú vil
ég jafnframt segja þér annað: Ég átti
annan vin, sem varð mér enn kærari
eftir að mamma var dáin, og það var
frelsari minn. Hann varð ennþá meiri
fyrir það, að hann var líka frelsari
mömmu. Hann hafði sjálfur annast um,
að móðir hans kæmist í himininn, og
þá gat ég verið öruggur um það, að ef
nokkur skildi sorg' mína, þá væri það
sonur Maríu.
En þetta alt hefi ég- nú skrifað til
þess, að þú gætir lært að meta hana
mömmu þína meira og betur á meðan
þú hefir hana hjá þér. Ert þú nær-
gætinn og' góður við hana mömmu þína?
Gefur þú henni stundum blóm? Skrif-
ar þú henni oft, þegar þú dvelur fjar-
vistum við. hana? Læðist þú stundum
til hennar og rænir hana kossi? —
Ó, gættu þess, að það er alt of seint
að ganga út í kirkjugarðinn og gráta
þar við leiðið .hennar!
Sj.
Fjisti skóindasíui'.
Maiunia: »Hvernig þótti þér nú að vera í
skólanum, óli minn?«
óli: »Ég læt nú skólann vera, en ég er
ósköp hræddur um að kennarinn viti ekki
mikið.«
Mamma: »Af hverju heldur þú það?«
óli: Hann var alltaf að spyrja okkur börn-
in að öllum sköpuðum hlutum.«
4
Lítil mey með Ijósa brá
leikföng á sér mörg og smá,
brúðu í fvnum blúndukjól,
bangsa og lítinn körfustól.
Og margt,, sem gott og gagnlegt er
geymir hún svo vel hjá sér,
saumakórfu og silkiband
og sögubók um fsaland.
Hún á barnsi'fl.s blíðu lund
og bros um vanga hverja stund,
oft hún syngur indœl Ijóð,
elsku litla stúlkan góð.
Guðrún Jóhannsdóttir,
frá Brautarholti.
.............
\}i" BARNALJÓÐ
..............
Tveir Yegir.
Kæru börn!
Veitið athygli myndinni á næstu
síðu. Hvað sýnir hún ykkur? Hún sýn-
ir ykkur tvo vegi. Hvorn veginn viljið
þið ganga? Lítið á saklausa drenginn,
sem er að leggja út í lífið. Velji hann
réttu leiðina, temji hann sér guðsótta
og' góða siou, neyti hvorki víns né tó-
baks, sé sannorður, trúr og hlýðinn,
foreldrum og kennurum, þá byrjar
hann vel og verður gæfumaður (sjá:
»Rétta leiðin«), en temji hann sér ó-
hlýðni, óorðheldni, neyti áfengis og tó-
baks, þá býður hver syndin annari
heim (sjá: »Ranga leiðin«). Berið sam-
an tvær síðustu myndirnar. Hvílíkur
munur! - I Guðs nafni, kæru börn,
veljið rétta veginn.