Ljósberinn - 04.03.1933, Blaðsíða 7

LJÓSBERINN
47
Kongsdótturin og hundurinn hennar.
Einu sinni var kongsdóttir. yndisleg
°g fögur, hún hét Rósa. Hún átti eng-
an leikbróðir og enga leiksystir, en hún
átti lítinn, fallegan hund, sem Kvikur
hét, og við hann lék hún sér.
Kongsdóttirin bjó í turni einum
niiklum við sjó fram. Turninn var um-
kringdur af háum múr, sem á voru
einar litlar dyr, og að þeim dyrum
geymdi drotningin lykilinn. En í kring
nm turnin, innan við múrinn var dá-
lítill blómagarður.
Enginn kom til kongsdótturinnar
nnnar en drotningin, hún sá enga mann-
eskju aðra en þjónustustúlkuna sína.
Þessar einkennilegu ráðstafanir hafði
drotningin gert vegna þess, að spámenn
nokkrir höfðu spáð því, að ef kongs-
dótturinnar yrði ekki gætt á þennan hátt
há mundi hún verða orsök þess, að tveir
bræður hennar kæmust í alvarlega lífs-
hættu.
En svo andaðist drotningin og bræð-
nrnir sögðu hver við annan:
»Það er sorglegt að elsku systir okk-
an er svona einangruð í þessum leiðin-
^e&a turni. Við skulum taka hana það-
an og hafa hana í höllinni hjá okkur
°S' við skulum vera eins góðir við hana
°g við getum. Þessa spádóma er ekk-
ert að marka.
En hvað Rósa varð glöð, þegar bræð-
Ur hennar komu og leystu hana úr
bessu leiðinlega fangelsi. Á leiðinni til
hallarinnar kom hún auga á fallegan
Páfugl..
»Hvað heitir þessi fallegi fugl,« spuroi
hún. »Ég vil aldrei gifta mig öðrum en
konungi páfuglanna.«
Bræður hennar hlóu dátt að þessu.
En þegar tímar liðu, og kongssynir
komu úr fjarlægum löndum að biðja
hennar, var alt af sama svarið, að hún
ætlaði ekki að giftast öðrum en kon-
ungi páfuglanna.
Og svo kom að því að bræðurnir
sögðu: »Við verðum víst að takast ferð
á hendur til fjarlægra landa, að leita
að konungi páfuglanna, máske hann
vilji kvongast systur okkar.«
Svo kvöddust systkinin með miklum
kærleikum. Bræðurnii- höfðu með sér
mynd af systur sinni, og svo sigldu þeir
á brott úr ríki sínu og fóru víða um
lönd og höf. Um síðir komu þeir að
landi, þar sem þeir sáu páfugla hvar-
vetna, hvar sem þeir fóru um.
»Hér erum við vafalaust komnir :
ríki páfuglanna.« sögðu þeir, og þetta
var alveg rétt. Þeir komu að hinni dýrð-
legu höll kongsins og þegar hann heyrði
um erindi þeirra og sá myndina af
kongsdóttir, þá vildi hann einmitt fá
hana fyrir konu.
Nú var gert út skip eftir kongsdótt-
ir og steig hún um borð með Kvik sinn
með sér.
Með skipstjóranum var kona hans og
dóttir. Nótt eina á leiðinni tóku þau
öll ráð sín saman. Þau klæddu kongs-
dóttirina úr fötum sínum og færðu
dóttur sína í þau, en kongsdóttur
klæddu þau í föt dóttur sinnar. Svo