Ljósberinn - 08.04.1933, Blaðsíða 7

LJÖSBERINN
87
handa henni, en hún vill ekki drekka
blönduna hans. Hann stakk þá í vinstra
fótinn á henni, til þess að sótthitinn
færi út þá leiðina.«
Þá varpaði kristniboðskonan öndinni.
Hún leit á litla, mórauða fótinn henn-
ar og sá, að hann var mjög bólginn og
brennheitur.
»Hefir ekkert meira verið gert?«
spurði hún.
»Nei! En fyrst sótthitinn vildi ekki
fara út um stunguna, þá sagði læknir-
inn, að við yrðum að fæla hann burtu.
Og er telpan mín lá í fasta svefni, um
kvöldið, þá varð ég að boði læknisins
að vekja hana skyndilega með því að
hrópa: »Fatima! Það er ormur að skríða
í bólinu þínu.« Hún rauk á fætur með
andfælum og fram í dyr. Þar datt hún
og handleggsbraut sig,« sagði móðirin
og grét sáran.
Stúlkan litla virtist vera nær dauða
en lífi. Þegar kvöldsvalinn kom, þá var
hún að boði kristniboðskonunnar flutt
á sjúkrahús kristniboðanna. Þar var
henni gefið meðal og látin fara í hress-
andi bað, læknishjálp og var síðan gef-
inn góður málsverður. Kristniboðskon-
an bar hana nú á bænarörmum til lækn-
isins mikla, og bað hann, ef það væri
hans vilji, að lækna hana og gera sig'
með því dýrðlegan meðal heiðingjanna!
Og Jesús bænheyrði hana. Sjúka
stúlkan litla vaknaði af dauðadvalan-
um, til nýs lífs.
»Guð hinna kristnu getur gefið líf,«
sÖgðu heiðingjarnir.
Patima dvaldi áfram á kristniboðs-
stöðinni. Henni var sagt frá Jesú Kristi
°g hún öðlaðist þá trú, að hann væri
frelsari hennar og Drottinn. Inndælast
þótti henni að heyra þau orð, að Jesús
hefði gengið um kring og grætt alla.
Og er hún heyrði söguna um það, er
Jesús vakti upp son ekkjunnar í Nain,
og dóttir Jariusar, þá ljómuðu augu
hennar.
»Kennari!« sagði hún við konuna,
»haldið þér ekki, að Jesús hafi komið
með yður að rúminu mínu, þegar ég
var komin í dauðann?«
»Jú, hann var með mér,« sagði
kristniboðinn, »hann var áreiðanlega
með mér. Og þó við heyrðum það ekki,
þá sagði hann: »Stúlka, ég segi þér,
rístu upp!« Jesús er gefið alt vald á
himni og jörðu; hann ræður fyrir lífi
og dauða.«
Fatima varð ambátt Drottins af heil-
um huga og varð fyrir náð Guðs verk-
færi til að snúa mörgum heiðingjum
til hins sanna Guðs^
Þú græddir alla auma menn,
sem á þig trúðu, Jesú minn;
en söm er líkn þln sífelt enn
og samur enn er kraftur þinn.
----------------
Yerndari barnanna.
Amma gamla sat og var að sýna
barnabörnum sínum myndir og var svo
leikin í að gera þeim grein fyrir, hvað
þær ættu að þýða. Þau voru búin að
skoða margar og nú komu þau að einni,
sem átti að sýna dreng og stúlku á
harðastökki að elta fiðrildi og tína blóm
á barmi gínandi gjár. Og þau voru svo
»hugsunarlaus og himinglöð«, eins og
þau léki að knjám móður sinnar. á bak
við þau mátti sjá engil með útbreidd-
an faðminn til að vernda þau. Ekki
þurfti meira til, en að þeim skrikaði
lítilsháttar fótur, þá gátu þau steypst
í gjána. En engillinn varnaði því.
»Er þetta ekki fögur mynd,« spurði
Anna. »Jú,« sögðu þau, en það er nú
ekki nema mynd,« sagði Gunnar og
hristi höfuðið; »aldrei hefi ég séð vængj-