Ljósberinn - 22.04.1933, Blaðsíða 5

LJÖSBERINN
101
Finnland.
Eftir Petreu Hvoslef.
Hafið þið heyrt
Finnlands getið? Ef
svo er ekki, þá lang-
ar mig til að fræða
ykkur vitund um
það.
Það er kailað land
hinna þúsund vatna
og stóru skóga, —
land sagna og sögu. - -
Zakarías Tojjelíus heitir einn af hin-
um frægu sonum Finnlands. Ilann er
skáld og rithöfundur. Ilann hefir rit-
að eftirfarindi Finnlands-lýsingu:
Einu sinni var hraustur herforingi.
Hann hafði unnið frægan sigur. Þá
konungur við hann:
»Kjóstu þér nú bezta og fegursta hér-
aðið í.Finnlandi. Ég skal gefa þér það
að sigurlaunum.« Herforingi þakkaði
konungi og hélt til Finnlands, að kjósa
sér hérað.
En af því að hann var alls ókunnur
landinu, þá fór hann þangað, sem margt
manna var saman komið á markað úr
óllum héruðum landsins. Hét hann þeim
verðlaunum, sem gætu bent sér á bezta
og fegursta héraðið í Finnlandi.
Þá lofaði hver sína bygð mest og
kvað hana vera bezta.
Fyrst tók lítill maður til máls, klædd-
ur skinnfeldum frá hvirfli til ilja:
»Ekki er hægt að finna fegurra hér-
að en Lappland. Það liggur nyrzt milli
Mánár og íshafsins. Ilafið þér ekki
heyrt getið hinna fögru norðurljósa hjá
°ss á vetrum, og um vor sólina hjá oss,
>>sem situr uppi og vakir miðjar nætur.«
Kjósið þér yður Lappland, því það þyk-
lr svo eftirsóknarvert, að því er skift
oúlli fjögra ríkja: Rússlands, Finnlands,
Svíþjóðar og Noregs.«
»Putt! Lappland
hefir ekki annað að
bjóða en mývarg og
úlfa,« sagði þá ann-
ar. »Eg ræð yður
því, herra, til að
kjósa Eystri-botna,
ef þér viljið hreppa
stórt og frjálst land.
Það nær frá Máná alla leið að Kyrjála-
botni. Þar er vatnið Kemi og Uleá.
Hefir þú ekki heyrt getið um finska
laxinn ljúffenga? Þegar lengra dregur
suður eftir, þá taka við frjóar sléttur.
Þar er hvert bændabýli óðalsgarður og
hver höfnin þar er full af skipum.
»Hvaða erindi átt þú út á þetta til-
breytingalausu sléttuflæmi?« skaut sót-
ugur og svartur smiður inn í. »Kjóstu
þér heldur héraðið Salúnkúnla! Þá ræð-
ur þú yf'ir fegursta héraðinu, því sem
nær alt frá hfnni löngu og bláu Nási-
járvi og alt til strandar, þar sem Kúmó-
elfur fellur í Kyrjálabotn. Þar gefst þér
alt, sem hjarta þitt girnist, þótt svo
það væri járnfleinar og kvarnarsteinar
og báturinn þinn skríður niður eftir
tæru vatninu í sjó fram.«
»Hvað þekkir þú til sjávar?« sagði
hjólfættur sjómaður fyrirlitlega. »Haf-
ir þú þor og þrek til að þreyta afl við
ægi, þá kjóstu þér Áland! Þar verða
íyrir þér margar þúsundir grárra
skerja og grænna eyja, hvítra segla og
blárra unna. Ekkert getur komist i
samjöfnuð við hinn tignarlega skerja-
garð hjá oss, sem býður rjúkandi
Evstrasaltinu byrginn snmar og vetur.«
Þetta heyrði einhver skógarvörður-
inn og mælti: »Láttu farmann þenna
eigi ginna þig út á hið ólgandi haf og
til hinna gróðurlausu útskerja. Leitaðu