Ljósberinn - 06.05.1933, Blaðsíða 1

Jp" -V- \' '
frjyi'riunum
(fún þa<>fkk 'i
;■ ,im ii jÆl ■VI . - *•’ ! f . . " ú,
T \ • / v
XIII. árg.
Reykjavík 6. maí 1933.
14,—15. tbl.
xuayys .ÍHORARENZULS,
jÉvfclfGittuj-v •S'*í{úmw^'JSÍ«AÍft«- A* Í7Q9- * K.uStvC' ArlTíL
T’rimtU Pndrrltrjl, OIImJú •»! Tm»»ik kpiltuptu CV«i<ctl. M'íJam*’ a*-TT»*.
c»U\nMO/£<*<**,OVM>t’AGM.O*WHT»
Árni Pórarinsson.
(f. 1741, cl 1787)
Vaz- fyrst prestur í Reykjavík (1769)
°8' síðan í Odda (1781) og- síðast var
^ann kosinn til biskups að Hólum
(1784). — Ekki auðnaðist hon-
um aldur til að koma nokkru
verulegu á leið í biskupsdömi
sínum, því að hann lézt úr tær-
ingu, er hann hafði setið 3 ár
að stóli (1787), 46 ára gamall.
Eitt af því, sem hann vildi til
vegar koma, var ný sálmabók-
arútgáfa; en úr því varð ekki
meira en það, að hann safnaði.
efni til bókarinnar.
— I prestsstöðunni reyndist
hann einkar skyldurækinn, og
lagði einkum mikla alúð við
húsvitjanir og fræðslu ung-
menna í kristindómi. Hann naut
almennrar virðingar af þeim
prestum, sem fremstir voru.
Hann lagði mikið kapp á að
halda Hólaskóla í góðu horfi,
eins og Gísli fyrirrennari hans.
Og harmafregn varð honum það,
er stiftamtmaður sagði honum (1786),
að í ráði væri, að leggja stift-skólana
niður og stofna síðan einn latínuskóla
í Reykjavík, fyrir alt landið. —■ En
hann lifði það ekki. —