Ljósberinn - 01.03.1941, Page 4

24
LJÓSBERINN
( Gamla læknisfrúin )
Það er víst óhætt að segja það, að frú
Guðrún, eða »gamla læknisfrúin«, eins og'
hún var venjulega nefnd, var langsamlega
vinsælasta m,anneskjan í kaupstaðnum.
Hún var nú fyrst og fremst þannig af
Guði gerð, að hún gat ekki annað en verið
»hvers manns hugljúfi«. En hér kom ann-
að til. Það mátti heita, að annar hver ibúi
kaupstaðarins. að minnsta kosti, hefði ein-
hverntíma verið nemandi hennar. Og þeim,
sem komist höfðu upp á það »krambúðar-
loft« þótti síðan vænna um gömlu læknisr
frúna en nokkra manneskju aðra, vanda-
lausa.
Frú Guðrún hafði sem sé kennt smá-
börnum í kaupstaðnum að stauta í meira
en tuttugu ár, sérstaklega smádrengjum..
Því að það þótti hið mesta þjóðráð, eftir
að það fór að spyrjast, hver snillingur frú-
in var í þessu, — að senda til hennar óþæga
smádrengi, sem þvertóku fyrir það, að þeir
skyldu nokkurntíma læra að þekkja nokk-
urn staf, þegar átti að fara að kenna þeim
þann galdur heima fyrir. Það þótti verða
heldur lítið úr slíkum herrum, þegar gamla
læknisfnfin var búin að taka þá að sér.
Ekki svo að skilja, að hún beitti harðneskju
við þá. Nei, .— það var öðru nær. Iiún
bara talaði við þá, undur blátt áfram, en
einhvernveginn þannig samt, að áður en
þeir vissu sjálfir af, þá fanst þeim alveg
sjálfsagður hlutur aö gera læknisfrúnnt
þann greiða, að ráða fram.
úr því, hvað þeir hétu,
þessir ólukkans, stafir.
Þetta var svo sem ekki
neitt þrekvirki, þegar það
var athugað skynsamlega.
Nú, og svo fengi maður ef
til vill eitthvað sætt t
munninn, ef maður gengi
í þetta dálítið rösklega.
Hvort ekki myndi sluma ?
fólkinu heima, þegar mað-
ur svo, einn góðan veður-
dag, tæki sjálfur við Ljós-
beranum og færi að lesa
upphátt fallegu sögurnar í
honum, — þyrfti ekkert að
vera upp á það kominn
lengur, að láta lesa þær
fyrir sig! Eins og það var
líka skemtilegt, eða hitt
þó heldur, að þurfa ao
ganga á eftir eldri systkin-
unum, með grasið í skón-
um, til þess að fá þau til
að segja sér hvað væri í
— ög setti mislitan pappír á lampahjálminn.