Ljósberinn - 01.03.1941, Qupperneq 23

LJÖSBERINN
43
Lest pú Biblíuna?
Það var einu sinni maður á gangi úti á
götu. Hann sá dreng sem sat á hækjum
:sér og var að skrifa með krít á gangstétt-
arflísarnar. Maöurinn gætti að hvað var,
sem drengurinn skrifaði og sá þá, að það
var þessi setning: »Orð þitt er lampi fóta
minna«. Hann ávarpaði drenginn og spurði
hann: »Hvað er lampi?« »Það er hlutur,
sem gefur frá sér ljós«. »Og hvað er átt
við með orðinu lampi hér?« »Það er átt
við Biblíuna«. »Rétt. en hvernig er hægt
að líkja henni við lampaljós?« »Það held
ég að ég viti ekki«. »Ekki það. Jú, sjáðu
til, það er ekkert gagn í lampa á götu, ef
ekkert ljós stafar af honum, hann kemur
fyrst að notum þegar búið er að kveikja
ljós á honum. Þess vegna verður hver mað1-
ur að vera iðinn við að lesa í Biblíunni til
þess að hafa full not af henni. Tökum
dæmi: Ef þú gengur eftir mér á götu og
sæir mig missa peningaveskið mitt, án þess-
að ég yrði þess var, hvað myndir þú gera?«
»Taka það, flýta mér eftir yður og afhenda
það«, svaraði drengurinn. »Hvers; vegna
myndir þú ekki halda því. sérstaklega ef
þú sæir mikla peninga í því, sem þú gætir
keypt fyrir það, sem þig langaði í?« Dreng-
urinn þagði lítið eitt, en sagði síðan: »Það
gæti verið, að mig myndi langa til að halda
veskinu, en það væri ekki rétt af mér«.
»Hvers vegna ekki?« »Af því að þér ættuð
það og það stendur í Biblíunni, að maður
eigi ekki að stela og ef ég gerði það, væri
ég þjófur«. »Það þýðir þá sama og' að Biblí-
an hafi kennt þér að vera heiðarlegur?«
»Já, því að það var ég' ekki fyrr en égí
fór í s.unnudagaskólann«. »Áttu við, að þú
værir nokkurskoinar g'ötustrákur, ef þú
ekki þektir Biblíuna?« »Já, og nú skil ég,.
að með þvi er Biblían orðin »lampi fóta-
minna«. »Og þú álítur, að þú getir stuðst
við ljós, hennar allt þitt líf? »Já«.-
Mér datt þessi smásaga í hug, þegar ég*
fór að skrifa og mér finnst hún vera ágæt
lýsing- á því, hvað Biblían á að vera fyrir
öil íslenzk börn. En því miður held ég, að
það séu allt of fá börn sem lesa hana og
ég skal segja þér af hverju ég held það.
Af því að til dæmis hér í Reykjavík eru
svo afar margir drengir og telpur, sem ekk-
ert hugsa um það, sem í Biblíunni stendur
og breyta ekkert eftir henni, en ég' held,
að þau myndu gera það ef þau læsu h,ana.
Eg þekki drengi, sem lesa Biblíuna oft, já,
jafnvel á hverjum degi, og finnst líka, að
þeir skari fram úr öðrum drengjum með
framkomu sinni. Enda er það sagt í Biblí-
unni sjálfri, að þannig hljóti það að vera.
Lestu t. d. 9. versið í 119. sálmi Davíðs.
Sumir þeirra drengja, sem ég hefi verið
á meðal, hafa æft sig í að vera sem fljót-
astir að fletta upp stöðum í Nýjatesta-
mentinu og þeir eru afar fljótir að finna þá
staði, sem þeim er bent á að lesa.
Ef þú hefir ekki haft það fyrir venju
að lesa Biblíuna á hverjum degi, þá skaltu
nú taka upp á því. Eg er viss um, að það
margborgar sig fyrir þig að eyða dálitlum
tíma á hverjum deg'i til þess. Ef þú Sivo.
ekki skilur allt það sem þú lest, þá máttu
gjarnan spyrja okkur. Við munum þá
reyna til að hjálpa þér. Nú ætla ég að
lokum að leggja fyrir þig' þrjár spurning-
ar viðvíkjandi Nýjatestamentinu.
1. Ilvað ertu lengi að finna 12. kaflann
í Jóhannesarguðspjalli.
2. Hvar í 11. kaflanum hjá Markúsi standa
þessi orð: »Trúið á Guð«.
3. Við hvern sagði Jesús: »Þú ert ekki
fjarri Guðsríki«. Svar í Markús 12. kap.
Sendu mér svo svörin, merkt til Ljós-
berans, Pósthólf 304, Reykjavík. Og láttu
standa orðið Biblóan á einhverju horni um-
slagsins. Lestu nú!
Fiddi.