Ljósberinn - 01.03.1941, Blaðsíða 27

L JÓSBERINN
47
tvíburinn með vanlræða þrákelkni. »Það
er skemmtilegra að ferðast tvö saman«.
»Er það ekki allt eins skemmtilegt að
ferðast meði mér?« spurði etatsráðsfrúin
dálítið óþolinmóð. >.Það væri sorg'legt, að
frændi ykkar og frænka skyldu verða fyr-
ir algerðúm vonbrigðum, qg þar að auki
er búið að panta vagninn klukkan 2«.
»Já, en svoi snemma get ég ómögulega
verið tilbúin, það er af og frá. Ég þarf aö
•ganga frá ...«
i»(M!aría er búin að því«, sagði Emma
frænka hughreystandi. »Júlía frænka kom.
rétt þegar þið vcruð nýfarnar út í garð-
inn; þú ert snotur í nýja skólakjólnum
þínum og getur farið í honum, og þá þarftn
ekjkert annað en að setja á þig hattinn cg
fara í hanzkana, þegar vagninn kemur«.
Stígur var í þu.ngu skapi, en sagði þó
ekkert, og frænkurnar voru svo niður-
sokknar í samræður sínar, að þær gáfu
engan gaum að hvísli barnanna;. Lcksins
fóru þau bæði út úr stofunni.
Meðan konurnar voru að bíð'a eftir vagn-
inum, sagði etatsráðsfrúin:
»Heyrðu, Emma. mér finnst endilega,
að Elsa li.tla sé þögulli og stilltari núna en
venjulega. Hún er þó vonandi frísk, bless-
að barnið?«
»Já, ekki veit ég betur«, svaraði Emma
frænka annars hugar.
Og því miður — Júlía frænka átti nú
brátt að komast að raun um, aði litlu, elsku
frænku hennar skorti, ekki agnar ögn,
hvorki upp á fjör né heilbrigoi.
»Gréta, Gréta, hvað eigum við annars
til bragðis að taka!« sagði Stígur, undir
eins og þau systkinin voru orðin einsömul.
»Hefirðu heyrt annað eins? Hvern skoll-
Iknn á ég að gera til Kaiupmannahafnar í
þessum steikjandi hita?«
»Uss, talaðu ekki svona hátt, strákur«,
sagði Gréta í aðvörunarróm, »þær geta
heyrt til okkar. Ég býst við, að Páll o.g
Dóra séu. að sálast úr leiðindum yfir því
að vera ekki úti í sveit í sumar. Frænka
hqfjr sem sé fengið þá flugu í höfuðið, að
Stígur akellti upp úr og velti. sér i legubekknum.
fara með þeim þangað í haust. — En nú
verðum við að bíta á jaxlinn og herða upp
hugann og reyna að þrauka til leiksloka!
En þetta er alveg hræðilegt, og svo get ég
ekki einu sinni farið með þér til að passa
upp á þig! Þú verður sannarlega að gæta
þín vel, Stígur, en það' er nú annars tími
þangað til annað kvöld«.
»Já, þakka þér bara fyrir! Hvað ætli þú
segðir um það, að ganga í buxum og með
sf.rákanúfu í tvo daga?«
»Já, vesalings Elsa!« sagði Gréta og and-
varpaði. »Hvernig- skyldi henni ganga
núna?«
»Já, það er satt«, varð Stígur að játa.
»,hún situr líka .fallega í því! Þetta er, svei
mér, dálaglegt, Gréta!«
»Já, hverjum skyldi það vera að kenna,
Stígur?«
»H!altu þér bara saman, Gréta, það er
meira að segja gott, að þú átt ekki að
fara með mér, því þá hefðirðu eflaust rek-
ið í mig fæturna í sífellu eins ólg í gær.
svo að ég hefi eintóma marbletti á leggj-
unum. Þú ættir bara að sjá, hvað þeir eru
fallega flekkóttir«.
»Bullaðu nú ekki allt of mikið, en gáðu
nú vel að þér — •— og — Stígur, það er
nú samt voða skemmtilegt! Og svc. er nú
öllu þesgu lokið annað kvöld«.
»Lokið! Já, ef pabbi er ekki búinn að