Ljósberinn - 01.10.1941, Blaðsíða 18

158
LJÖSBERINN
an leggjast t.il svefns. En á morgun skaltu
vera um kyrr hjá mér og halda börnun-
um undir skírn«.
Komumaður þáði þetta boð, og þótti
bónda vænt um. Þeir settust nú við borð-
ið og átu kvöldverð, og er þeir höfðu tal-
að um atund, lögðust þeir til svefns í hálm-
sæng í einu stofuhorninu. En er bóndi
vaknaði um morguninn, brá honum í brún,
þegar hann sá, að gestur hans var horf-
inn. Honum þótti þetta mjög illa farið, og
sagði við sjálfan sig:
»Pý karltetur! ekki bjóst ég við þessu
af þér; ég tók vinsamlega á móiti þér,
veitti þér þann greiða, sem ég gat, og
bauð þér til að vera skírnarvottur, og þú
launar svona vinsemd mína. Er þá engin
góðvild framar til á jörðinni? Hvar ætli
ég geti nú fengið þriðja skírnarvottinn?«
Til að hafa af sér, gekk hann út og
fór að kljúfa brennsluvið. Hin eldri börn
hans voru að leika sér skammt frá. Þann-
ig leið nú tíminn fram undir miðdegi; þá
kallaði elzti pilturinn upp og sagði:
»Faðir minn! líttu á þá prúðbúnu ridd-
ara, sem fara þarna um þorpið«.
Theodór leit upp og s,á, að flokkur manna
í litklæðum nálgaðist kofa hans. »Hverjir
munu þetta vera?« sagði hann og í sama
vetfangi bar flokkinn þar að, og reið keis-
arinn fremstur í viðhafnarbúningi sínum,
en allir, sem vetlingi gátu valdið í bæn-
um, eltu flokkinn af forvitni. Það datt of-
an yfir alla, og ekki sízt ofan yfir Theo-
dór, þegar stórmenni þeesi námu staðar
hjá kotbæ hans.
Theodór þekkti keisarann, féll honum
til fóta, og sagði næstum því/ skjálfandi:
»Hvað veldur, mildasti herra keisari! að
þér komið til yðar vesæla þjóns?«
Keisarinn svaraði:
»Stattu upp, eða ætlar þú að bregðast
orðum þínum? Þekkir þú ekki lengur staf-
karlinn, sem var h.já þér í gærkveldi?«
Það var nú eina og skýla dytti frá aug-
um Theodórs; titrandi mælti hann:
»Það varst þá þú, herra keisari«.
»Já, víst var það ég«, svaraði keisar-
inn; »ég hafði heyrt margar sögur af harð-
ýðgi herramannsins og bændanna í þorpi
þessu, og ætlaði sjálfur að reyna, hvaða
tilhæfa væri í þeim. Þú varst sá eini ráð-
vandi maður, sem ég fyrir hitti. Þess vegna
ætla ég nú að launa þér eins og þú átt
skilið. Herramanninn í þorpinu rek ég i
útlegð; þú skalt koma 1 hans stað, og ég
skal gera stórvel til þín«.
Síðan sneri hann sér til förunauta sinna,
og mælti:
»Og nú, herrar góðir! við skulum allir
halda börnum manns þessa undir skírn. Eg
ætla að biðja yður að gefa sómasamlega
skírnargjöf«.
Og það varð orð með sönnu. Theodór
átti bágt með, að átta sig á þessari heppni,
sem honum kom svo mjög að óvörum. Þeg-
ar búið var að skíba börnin, lét keisar-
inn skömmu síðar sækja þau og upp ala
á sinn kostnað. 8onurinn var hafinn í
greifastétt, og af honum er kominr, tig-
inn ættbálkur. —- Dóttirin giftist fursta
nokkrum þarlendum. Theodór, sem nú var
orðinn ríkur herramaður, var jafnan í kær-
leikum við keisarann, og til dauðadags
þakklátur fyrir gæfu sína og barna sinna.
Gullroðin ský.
Sex æfintýri handa börnum
eftir Ármann Kr. Einarsson.
Víkingsútgáfan 1940.
Nú líður að þeim tíma, er farið verður
að velja barnabækur handa hinum yngstu
lesendum. Þá viljurn vér benda á þessa bók
og eindregið mæla með henni. Gegnum all-
ar sögurnar gengur göfugur hugsunar-
háttur og þær eru létt og fjörlega skrif-
aðar.
Áður útkomnar bækur eftir sama höf-
und:
Vonir (sögur) 1934.
Margi býr í fjöllunum (æfintýri) 1937.
Höllin bak við liamrana (æfintýri) 1939.
Gullroðin ský fæst eflaust hjá öllum bók-.
6Ölum.