Ljósberinn - 01.12.1941, Blaðsíða 4

m
LJOSBERINN
ÓLIN byrja í himninum.
Það voru ekki mennirnir,
sem sögðu: »Nú skulum
vér haitla hátíð«. Mennirnir voru í
myrkrinu. En Guð býr í Jjósinu.
Hann einn gat tendrað ljós hjá
mönnunum. Guð elskaði að fyrra
bragði. Þess vegna gaf hann. Kær-
leikanum fylgja gjafir. Það er eðli
kærJeikans að gefa. Hinn mesti kær-
leikur gefur hið mesta og bezat.
Guð -er kærleikurinn. Þessi kærleik-
ur gaf hið bezta. Guð gaf Jiið bezta,
sem hann á. Þess vegna fæddist Jes-
ús. Þess vegna er hægt að halda jól.
Fregnin var send frá himninum.
Þar eru heimkynni Ijóssins. Þaðan
kom hann, sem er ljós heimsins.
Guð sendi lieiminum hina dýrustu
gjöf, jólagjöfina. Þessi gjöf var send
rnönnunum.
Það var engill, sem flutti fyrstu
jólaprédikunina. Hann flutti hana
fyrir mönnunum. Það var stutt jóla-
prédikun. Þá er vel hægt að muna
liana. Hvaða tíðiudi voru mönnUn-
um flutt? Gleðitíðindi, sem voru
svo mikii, að þau nægja oss í dag,
og í dag getum vér því l’agnað há-
tíð með sömu fagnaðargleði eine og
þeir, sem fyrst lilustuðu á þessa
fregu.
Hugsum um hina fyrstn jólaguðs-
þjónustu. Hvar var kirkjan? Hverjir
voru í kirkju? Fátækir hirðar vöktu
yfir hjörð sinni úti á víðavangi. Það
var dimm nótt. Á ekld að kveikja á
ljósum í kirkjunni? Jiv, nú er kirkj-
an uppljómuð. Birtan frá Drottni,
dýrð Drottins ljómar í kringum
kirkjugestina. Jólaræðan er flutt.
Jólin koma frá himninum. Guð hef-
ir ekki gleyrnt mönnunum. Þeim er
gefin hin mesta gleði. Þeim er ekki
sagt, að þessi gjöf verði gefin þeim
eftir nokkur ár. / dng er frelsarinn
fæddur. Þessi boðskapur á að ná tiJ
allra, og þessi gjöf nægir öllum.
Guð er svo ríkur, að hann sendir
gjöf, sem er handa öllum.
Þetta er jólaræðan, sem aldrei
gleymist, bezta jólaprédikun, sem
hefir verið haldin. Hún var búin
lil í himninum.