Ljósberinn - 01.12.1941, Blaðsíða 21

LJÖSBERINN
m
ÐFANGADAGSKVELD
jóla var komið. oc; allir engl-
arnir voru niðri á jörðinni
til þess að færa mönnumim
blessun sína. Þeir fóru iun á hvert
heimili og allstaðar reyndu þeir að vekja
hjá fólkinu bróðurhug og skiluiug, en
þeir urðu að hafa hraðan á borði, því að
óðum leið á daginn.
Einn engillinn átti sérstaklega annríkt,
og hann var duglegur i starfi sínu. Þeg-
ar hann flaug ásamt hinum englunum
út um hlið himnaríkis, þá lagði Guð
blessun sína yfir þá, og litli engillinn
mundi sérstaklega eftir þessum orðum;
•Drottinn láti sína ásjónu lýsa yfir þig
og sé þér náðugur*. Þessi orð sagði litli
engillinn oft, því að víða, þar sem hann
kom, fannst honum ekki veita af ljósinu
frá ásjónu Drottins.-Þessi litli eng-
ill var engill nægjuseminnar. Haun var
nú kominn inn í sjúkrahús bæjarins.
Hann gekk þögull milli rúmanua og kyssti
jólatrén og blómin á sjúkrastofunum.
Hann brosti þegar hann sá öll bréfin og
jólakortin, sem lágu á litlu borðun'um
við rúmin. Hann lagði blessun sína yfir
allar endurminningar og vonir, sem bærð-
ust 1 brjóstum sjúklinganna, og hann var
þar ekki áraugurslaust.
Frá sjúkrahúsinu flaug hann til fang-
elsisins. Þai bjóst hann við að finna verk-
efni við sitt hæfi og hanh átti kollgátuna.
Til allrar hamingju var hanu svo lítill,
að hann gat auðveldlega smogið milli
járnriinlanna fyrir utan gluggana, og hann
fór inn í alla þessa köldu og óvistlegu
klefa. Þarua vakti hann einnig gamlar
éndurminningar. Haun hvíslaði að föng-
uuum þessuin orðum: »Móðir þíu! —*
Hann töfraði fram í hugum þeirra eud-
urminningar frá heimiluniun, sem þeir
höfðu átt, þessir vesalings, villuráfandi
menn, sem annaðhvort sátu eða lágu á
hörðum trébjálkum. Engillinn reyndi að
smeygja eiuhverjum kærleiksneista inn í
hjörtu þeirra. En þarna voru lijörtu, sem
voru fastar lokuð en dyr og gluggar fang-
elsisins. Haun reyndi að segja: »Drottinn
láti sína ásjónu lýsa yfir þig og sé þér
náðugur«. Stuudum fannst honum hann
sjá dauft endurskin vonanua, scm lifn-
uðu í brjóstum þessara vesalinga.
Engill uægjuseminnar þurfti líka að
heimsækja fleiri en einstæðiugaua. Nú
gekk hann við hliðina á lögregluþjónin-
um, sem átti að vera á verði til klukk-
an 10 í kvöld. Litli eugillinu huggaði
hann með því að jóialjósiu yrðu ekki
slokknuð, þegar hann kæmi heim, og að
hann myndi áreiðanlega fá að sjá allar
jólagjafirnar hjá börnunum og 6yngja