Ljósberinn - 01.02.1944, Blaðsíða 12

12
LJÓSBERINN
eplið í þá þriðju, en um veldissprotann
hélt hann dauðahaldi. Og allir hrópuðu
einum munni: „Hjálpi oss!“
Það var kóngsdóttirin ein, sem sendi
stúdentinum koss á fingri sér, sneri sér
við og hláturinn sauð niðri í henni.
Kóngur sat nú á gólfinu, lafmóður eft-
ir allan veltinginn og hrækti og hrækti
í ákafa.
„Foj — tvoj! Eg verð — foj! — að
segja — tvoj! foj! tvoj! tvoj! — ó, hvað
mér létti við þetta! Þetta er svei mér
ágætt ráð, þrátt fyrir allt — tvoj! Ráð-
herra, færðu mér hrákabakkann“.
„Komið með vatn!“ bauð stúdentinn.
Og vatnið kom og kóngur skolaði inn-
an á sér munninn. Og býlið var allt í
burtu, og kóngur í sjöunda himni og var
nú orðinn sama konunglega Ijúfmennið
og áður.
„Yðar hátign kennir þá ekkert til fram-
ar?“ spurði stúdentinn.
„Nei, hamingjunni sé lof! En hart var
það meðan á því stóð — si sona“.
„Þetta er nú að vera hagsýnn“, sagði
stúdentinn.
„Já, vissulega. Hagsýnir menn eru að
mínu skapi. Ég held hér hundrað ....
Jæja, en nú skulum við gera oss glaðan
dag. Komdu nú, dóttir mín. Sko! þetta
er þá hann, 6em á að verða maðurinn
þinn. Lízt þér vel á liann?“
„Já, mér lízt ljómandi vel á hann, góði
pabbi. Má ég kyssa hann?“
„Gerðu svo vel — eins marga kossa
og þú vilt. Hann er að vísu ekki nema
stúdent, en við hérna erum laus við alla
hleypidóma og búum í menningarlandi.
Kysstu hann bara, allt hvað af tekur —
si sona“,
„En drottningin mín góða, en hvað ég
er orðinn svangur“.
„Og ég líka“, sagði stúdentinn, „alveg
er ég glorhungraður“.
Nú var þá sezt að borði. Ég þarf nú
varla að segja ykkur, að þarna var glatt
á hjalla. Kóngur lék við livern sinn fing-
ur, og stúdentinn og kóngsdóttirin réðu
sér ekki fyrir fögnuði.
Það var nú ekki látið lengi bíða með
brúðkaupið. Stúdentinn lauk læknisprófi
sínu, þó kóngur segði nú reyndar, að hann
gæti læknað, þó að hann tæki ekki próf.
Og er prófi var lokið, þá gerði kóng-
ur hann að prinsi.
Hvort hann varð kóngur, er mér ó-
kunnugt, en ég held hann hafi orðið það.
Jæja, þá veizt þú það, hvernig kóng-
urinn losnaði við tannkýlið. Og fáir þú
einhverntíma tannkýli, þá geturðu reynt
að verða af með það „si sona“.
„Dagdroppan“. B. J. þýddi.