Ljósberinn - 01.02.1946, Page 12

32
LJÓ SBERINN
í mél undir eins og bakað brauð úr hon-
um og etið strax“.
Svo sögðu þau ekki meira, því nú féll
risinn dauður á gólfið. Enda var nú sá
þríhöfðaði orðinn böfuðlaus.
En af því sem höfuðin sögðu um leið
og þau féllu af risanum, dró Ali það,
að bróðir bans og prinsessan mundu vera
í höllinni. Hann lét þv\ gömlu konuna
vísa sér leið. Hún fylgdi lionum inn í
• langan gang og voru á Iioniun margar
dyr, til beggja ldiða, og þegar liann opn-
aði burðirnar, streymdi ixt úr herbergj-
unum hópur af fallegum, ungum stúlk-
um. Ein þeirra var þó lang fallegust,
og það var prinsessan. Og með tár í aug-
unum þakkaði hún bonum fyrir það, að
frelsa sig og allar sínar kæru vinstúlkur.
Svo fylgdi gamla konan lionum í neð-
anjarðarhvelfingu. Þar sá bann stein-
súlu, og þegar hann sló seiðstafnum sín-
um í liana, þá bvarf hún, en bróðir bans
stóð þar, sem súlan hafði áður verið.
Svo lögðu þeir bræður á stað með
prinsessuna og allar þernur bennar til
kóngsins, föður prinsessunnar. Og kóng-
ur varð svo glaður, þegar Ali færði bon-
um hana, sem hann áleit dauða, að bann
gaf honum hana fyrir konu.
Þannig varð Ali tengdasonur konungs
og ríkiserfingi. Haraldur jpftist falleg-
ustu þernu prinsessunnar.
Eftir að brúðkaupsveizlurnar voru
afstaðnar, óku bæði þessi gæfusömu hjón
upp á lieiði, í gullvagni, til að sækja
móður sína. Hún átti nú að búa hjá þeim
í konunglegri böll, og lifa eins og ekkju-
drottning. Og bún hafði auðvitað ekk-
ert á móti því. En þó vildi hún liafa
með sér ögn af vatni úr brunninum í
Sitt af hverju
Núna í stríðsbyrjun fannst á nordvestur-annesjum
Alaska eskimóaþorp, grafið í sand, og er það talið
vera að minnsta kosti 2000 ára gamalt.
í eyðimörkum Ástralíu lifir frosktegund ein, sem
á vísindamáli heitir Chiroleptes. Hafi maður með
höndum mjóan og vesælan frosk af þessari tegund-
er gaman að sjá, hvernig lionuiu verður við, ef hann
er settur í vatn. Eftir svo sem tvær mínútur er frosk-
urinn orðinn einna likastur kúlu. Djrið sýgur nefni-
lega í sig vatn gegnum liúðina, livar sem er á skrokkn-
um. En vatnði safnast ekki ncma í blöðrur, vissa
húðvefi og holið. — Þessi frosktegund lifir allra
kvikinda lengst í þurrki. Það kemur fyrir, að Áslralíu-
negrar grípa til þessara froska, þegar liart er i búi
með drykkjarföng.
í New York er búið að búa til fána, sem sennilega
er stærsti þjóðfáni í víðri veröid. Þessi „Star and
Slripes" er uin það bil 9300 fermetrar að stærð og
kostaði 900 krónur!
Fyrir skömmu sýndi lífeðlisfræðingurinn Diei ich
Bodensteiti i Stamfordháskólanum í Californiu lif-
andi fiðrildi, sem var að hálfu leyti fullvaxið og að
hálfu leyti púpa. Á vissu þroskastigi púpunnar bafði
liann, með uppskurði, lokað t'yrir „þroskavökva"
þann, sein breytir púpunni í fiðrildi og kemur frá
heilanum. Afleiðingin varð sú, að höfuð, augu og
frampartur, þar sem vængirnir vaxa út úr, náðu full-
um þroska, en bakhlutinn varð óbreyttur á púpu-
stiginu.
Stofnandi borgarinnar Montreal í Kanada hét
Maisonneuve og stofnuði liann borgina fyrir rúmum
300 árum. Hann reisti trckross á fjallinu Mont Royal
(Montrcal cr afbökun af þeim orðum). Nú hefur
verið reistur þar 100 feta liár kross, sem er uppljóm-
aður með rafmagni, þegar fer að skyggja.
skóginum, vegna þess að því vatni fylgdi
gæfa. Og bún fékk að flytja með sér
heila tunnu af vatni, og því fylgdi áreið-
anlega mikil gæfa. Enda varð hún, syn-
ir liennar og tengdadætur svo miklar
gæfumanneskjur, að það má lengi leita,
til að finna slíks dæmi hér á jörðu.