Ljósberinn - 01.03.1946, Page 2

42
LJÓSBERINN
Kirkja vors Gu'ðs er gamalt hús,
Guðs mun þó bygging ei hrynja;
Guð er til hjálpar henni fús,
hvetnig sem stormarnir dynja;
mannvirki rammgjörst féllu fljótt
finnur enn skjólið kristin drótt
herrans í húsinu forna.
Herrann ei býr í húsum þeim,
hagleg er manna verk þykja;
musteri gjörvöll hér um heirn
himnanna Drottin ei lykja;
þó hefur bústað byggðan sér
blessaður Guð í veröld hér,
dýran af duftinu reistan.
Hvar sem í náðar-nafni Krists
nokkrir í sameining biðja,
andans er friður œ þeim viss,
orðin Guðs heilög þá styðja.
Guð sjálfur er, sem orð hans blíö,
alstaðar ncerri á hverri tíð,
náðþyrstum sálum að svala.
Hús þau, er kirkjur köllum vér,
Kœr skulu oss öllum þó vera;
Frelsarinn börn svo faðmi að sér,
foreldrar þangað þau bera;
Guðs hús er þar og himna hlið,
hefur þar sáttmál gjört oss við
hann, sem oss himinerfð gœddi.
(Sálmabókin).