Ljósberinn - 01.03.1946, Side 10

50
LJÓ SBERINN
sér. Sá, sem næst fyrstur leysir af hólmi
blindingjan, en liann leikur þá kjúkling
og gengur svo koll af kolli. Eða þau leika
2. Sókn og vörn.
Tveir foringjar eru útnefndir og skifta
þeir liði með sér. Börnin haldast fast í
hendur, í hvorum hóp fyrir sig, og standa
nú herirnir andspænis livor öðrum, í
beinum röðum. Elzta harnið hleypur á
fylkingu andstöðuhersins og reynir að
rjúfa hana, eða komast í gegnum hana.
Takist það, eru þeir sem tökin misotu
teknir til fanga og snúast í lið með and-
stæðingunum. En takist árásarforingjan-
um ekki að rjúfa fylkinguna, er hann
sjálfur tekinn til fanga.
Herirnir eiga leik til skiptis, en aldrei
má senda nema einn mann í senn fram til
árása. Leiknum líkur ekki fyrr en öll
' börnin í öðrum hvorum hernum eru tek-
in til fanga.------Eða kannske þau leiki:
3. Ljónsgildru.
Eitt barn leikur Ijón en annað lamb.
Hin börnin standa í tveimur jafn löng-
um röðum, með nokkuru millibili, og
fer leikurinn fram á svæðinu milli rað-
anna. Lambið heldur sig sem fjarst Ijón-
inu og jannar ákaft: Me-e-é, me-me,
Ljónið kemur þegar öskrandi á harða
stökki. Börnin taka saman höndum í
skyndi og króa Ijónið inni, en lambið er
fyrir utan dauðhrætt og síjarmandi. Tak-
ist lambinu að hlaupa 5 eða 10 sinnunx
kringum hringinn, þar sem Ijónið er inni-
króað, án þess að Ijónið geti höggvið klón-
lun í það, er Ijónið sett af við lítinn orð-
stýr, en sá sem lambið lék útnefnir ann-
að barn er taki við hlutverki þess.
Komist ljónið úr gildrunni (eða hringn-
um) og nái lambinu, er leiknum lokið.
En næst verður sá er ljónið lék lamb og
skal hann jafnframt útnefna nýtt ljón.
4. Vatnadraugur er líka afar spennandi
leikur:
Enn skipa börnin sér í tvær jafnlang-
ar raðir, en auða svæðið á milli raðauna
er feykilega mikið og djúpt fljót. Eitt
barnanna leikur vatnadraug og stendur
hann í miðju fljóti. Drauguiinn bendir
einhverju bainanna að vaða yfir fljótið
og reynir um leið að ná því. Það barn-
anna, sem draugnum tekst loks að ná,
leysir drauginn af hólmi, og verður hann
þá aftur mennskur maður og skipar sér
þeim megin, sem mannfall liefur orðið.
★
Alstaðar í Kína er fjöldi hamingju-
samra barna, sem ganga í skóla og geta
Ieikið sér svona. Mér finnst ég geta séð
þau. — En ég sé líka önnur börn, sem
fá el^ki að læra neitt, nema vinna, og
þau eru rniklu fleiri. Eg sé þau á gægj-
um fyrir utan skólana, óhrein og illa til
fara og illa siðuð. En þau gætu öll lært
og orðið nýtir og vel siðaðir borgarar, ef
þau aðeins fengju að ganga í skóla.
I Kína eru margar milljónir slíkra
barna. — Eg get ekki gleymt þeim. Og
þegar ég liugsa til þess hve vel okkur
líður hér á íslandi, finnst mér við standa
í skuld við alla, sem eiga bágt í heinxin-
um. Þegar ég get sent mín eigin börn í
góða skóla, þá finnst mér Drottinn ætl-
ist til þess af okkur, að við reynum að
gera eitthvað fyrir öll þessi börn í Kína,
sem þekkja einu sinni ekki sinn eigin
Fiælsara. Ólafur Ólafsson.