Ljósberinn - 01.03.1946, Síða 12
52
LJÓ SBERINN
Þegar Jim hafði hjálpað Jane með
körfurnar, liafði hann góðan tíma til þess
að skoða sig um í hinni mikilfenglegu
kirkju og atliuga umhverfi hennar. Hann
varð fljótlega vinur ökumannanna, sem
voru ásamt skemmtilegu tvíhjóluðu vögn-
unum sínum í einu horninu skammt frá
kirkjunni. Það leið ekki á löngu, unz
allir vissu að liann var drengurinn lienn-
ar móður Janes, og þess vegna áskotn-
aðist honum oft aukabiti hjá ökumönn-
unum.
Hann eignaðist einnig vini á meðal
kirkjugestanna. Stundum fékk hann að
skoða kirkjuna liátt og lágt. Það var
skemmtilegast, þegar liann var í fylgd
með vini sínum Archibald Jones. Ein-
hverju sinni fóru þeir saman alla leið
efst upp í turnhvelfinguna. Jim ætlaði
tæplega að trúa sínum eigin augum, þeg-
ar hann sá að þessi kúla, sem neðan frá
kirkjutröppunum leit út eins og bolti,
rúmaði milli tíu til tuttugu manns.
Archibald Jones var dyravörður og
leiðsögumaður um kirkjuna ásamt fleír-
um. Þeir settu ekki upp neina þóknun
fyrir að sýna fólki kirkjuna, en þegar
hringferðinni var lokið, settu þeir hend-
urnar aftur fyrir bak og létu smella í
Saga frá London
fingrunum. Þá var venjulega stungið að
þeim þjónustugjaldi.
Jiin uppgötvaði brátt bragð þetta. Dag
nokkurn tók liann sér stöðu við hlið Jon-
es, setti hendurnar aftur fyrir bak og
lét smella í fingrunum. AUt í einu varð
hann var við, að peningi var stungið í
lófa lians. Hann sneri sér við í flýti og
mætti þá brosandi augnaráði amerískrar
stúlku, sem liann hafði oft rétt hjálpar-
hönd á hringferðum í kirkjunni.
Hann sýndi Archibald Jones pening-
inn, en hann mælti brosandi: „Þú ert
seigur náungi. Þú munt áreiðanlega verðu
móður Jones til ánægju“.
VI.
„Kanínan“ ber frá sér.
Litla íbúðin lians Jims í garðinum
varð fínni og fínni. Anthony kom með
stól, eins og liann lofaði, svo að nú átti
liann rúm, borð og stól. Fyrir nokkur
pappírsblóm fékk liann litprentaða myrid
ar Alexöndru prinsessu, einnig hafði
liann eignast bolla og gamlan ketil, til
þess að laga kaffi í. Alexandra prinsessa
hékk yfir rúmi hans, og börn þau er