Ljósberinn - 01.03.1946, Blaðsíða 16

56
LJÓSBERINN
nokkuð“. Jim lokaði „Robinson Crusoe1,4
og flýtti sér út. Hann grunaði að eitt-
hvað sérstakt væri á seiði.
Þegar þeir komu inn í ganginn, lagði
Anthony liönd á öxl lians og mælti: „Nú
skal ég segja þér nokkuð. Ég hef fengið
skiprúm“.
Jim leit undrandi á liann.
„Ætlarðu að sigla? Verðurðu leugi?
Hvað lieitir skipið?“
„Hættu nú að spyrja um stund“, sagði
Anthony hlæjandi, „þú færð að heyra
um þetta allt saman. Hlustaðu nú á. Eg
komst að því, að Grant skipstjóra á „Blue
Jacket“ vantaði mann. Þú veizt, að „Blue
Jacket“ er prýðilegt langferðaskip. Og
auðvitað réði ég mig. Við siglum til Falk-
landseyja að hálfum mánuði liðnum. Ég
vildi óska að ég væri búinn að segja Jane
frá þessu, hún tekur svo nærri sér að
vita mig sigla út á sjóinn“.
„Get ég ekki komið með þér? Ég get
vel þvegið upp og verið til snúninga.
Vilut ekki gera það?“
„Nei, vinur minn. Þú ert of ungur
ennþá. En bíddu rólegur. Ég mun hjálpa
þér, þegar fram líða stundir. Bara Jane
taki þessu skynsamlega“.
Og Jane tók því skynsamlega. Jlún
varð að vísu þegjandalegri en venjulega,
en það var merki þess að henni mislík-
aði eitthvað.
„Vertu ekki þunglynd, gamla kona“,
sagði Antliony. „Sjómennskan er nú einu
sinni atvinna mín. Ekki dugar að liggja
stöðugt í landi. Ég skal færa ykkur eirl-
hverja fallega hluti, þegar ég kem aft-
ur. Ég býð ykkur í stutta skemmtiferð,
um, hvað þið viljið helzt sjá. En það
áður en ég sfing af. Þið skuluð segja til
verður að vera eitthvað reglulega
skemmtilegt“.
„Eigum við þá ekki að sjá dýrin í dýra-
garðinum?“ spurði Jim.
Þau spjölluðu um þetta fram og aft-
ur. Að lokum mælti Jane: „Það er nokk-
uð, sem mig langar til að sjá“.
„Ágætt. Hvað er það?“ spurði Ant-
hony.
„Mig langar til að sjá vaxlíkneskin lijá
Madame Tussaud. Mig hefur langað að
sjá þau í mörg ár, en aldrei fengið tæki-
færi til þess“.
„Við förum þangað. Mér er að vísu
ekki kunnugt um livers konar líkneski
þetta eru, en fyrst þig langar að sjá þau,
hljóta þau að vera merkileg“.
Jane sagði þeim frá hinni ungu, frönsku
konu, sem kom til London með fjölda-
mörg vaxlíkneski af frægrnn mönnum og
konum. Jim hélt að þetta væru ósköp
venjulegar myndir, unz Jane fór að segja
honum á skemmtilegan hátt, spennandi
þætti úr sögu Englands, t. d. um Guy
Fawkes, sem var handtekinn einmitt á
því augnabliki, þegar hann var að
sprengja þinghúsið í loft upp. Frásögn
Janes var svo lifandi, að Jim sá greini-
lega fyrir sér, livernig Guy Fawkes lædd-
ist að púðurtunnunni með logandi kynd-
il í hönd. Jane sagði jafnframt frá hinni
óliamingjusömu drottningu Maríu Stu-
art, sem var fangi í Tower-turninum ill-
ræmda og var tekin af lífi 1 kastalagarð-
inum. Jane sagði frá á mjög áhrifamik-
inn hátt.
Framh.