Ljósberinn - 01.03.1946, Blaðsíða 20

Svdimerkurförin
ss J SAGAÍ MYNDUM eftir HENRYKSIENKIEWICZ
urt hlýða Stasjo, öðrum fremur. En aliir sýntiu Nel
mestu nærgætni. Samvizkusamlega lilýðdi King öil
um skipunum Stasjos, en Jjótti vænzt utri Nel. Hann
lcærði sig minna um Kali og fyrirleit Meu gersam-
lega. Þegar Stasjo iiafði útbúið púðursprengjuna,
kom hann Iienni fyrir, með mestu varúð í dýpstu
klettaskorunni.
Þau sátu tneð iijartslútt og töldu sekúndurnar.
Loksins heyrðust dunur og hrak, svo að hið stóra
Baboa-tré nötraði allt saman. Stasjo stökk úl úr trénu
og áfram upp að klettaskorningnum. Ahrif spreng-
ingarinnar voru gífurleg. Hclmingur lijargsins hafði
sprungið í smátt, en hinn í stóra og smáa hnullunga,
sem lágu nú á víð og dreif Jiar í kring. Fíllinn
var frelsaður. Honum stóð leiðin til frelsisins opin.
Síðan fyllti hann upp í raufina með leir, og í
gegnuin leirinn lá kveikurinn. Orlagarík stund var
npp runnin. Stasjo kveikli sjálfur í kveiknuin og
hljóp svo alit hvað af tók tii hústaðar Jieirra, þar
sem hann hafði áður skipað hinum að lialda sig.
Hann liafði lokkað fílinn með fóðri yfir í hinn enda
gjárinnar, svo hann yrði ekki fyrir grjóthnullung-
unum.
Drengurinn liljóp glaður niður á gjárbarminn, þar
sem hann hitti Nel, Kali og Meu. King var dálíti )
liræddnr. Hann stóð með upplyftann rana og starði
þangað sem hið mikla hrak liafði heyrzt. Þegar Nel
I)yrjaði að kalla til hans varð liann rólgeri og enn þá
spakari varð hann þegar hún gekk til hans gegnutn
liina nýonuðu leið.. Þenna sama dag leiddi Nel fílinn
„út í heiminn“ og hann fylgdi henni lilýðinn.