Ljósberinn - 01.10.1957, Blaðsíða 9

hún aldrei hafa séð eins fallega ávexti og þá,
sem uxu á því.
Hún rétti út hendina og þreifaði á einum
ávaxtanna. Hún tók fast á honum, og allt í
einu losnaði hann af greininni. Eva varð dauð-
hrædd. Hún leit í kringum sig. Nei, það var
enginn nálægt. Höggormurinn var meira að
segja horfinn. Nú gat Eva ekki staðizt það að
bragða á ávextinum.
En þá mundi hún allt í einu eftir því, að
hún var alltaf vön að spyrja Adam ráða, áð-
ur en hún gerði nokkuð, sem máli skipti. Því
hafði hún alveg gleymt í þetta sinn. Hún
flýtti sér því til Adams og sagði:
— Ég hefi borðað af ávexti skilningstrésins.
Höggormurinn sagði mér, að það væri alls
ekki hættulegt. Við verðum eins og Guð, ef
við borðum af ávöxtunum af trénu.
Þegar Adam heyrði þetta, langaði hann
líka til að bragða á ávöxtum skilningstrésins.
Hann fékk sér líka bita.
En um kvöldið, þegar Adam og Eva heyrðu
fótatak Guðs í garðinum, hlupu þau burt og
földu sig. Þetta var í fyrsta skipti, sem menn-
irnir urðu hræddir.
Þegar Guð sá, að Adam og Eva komu ekki
á móti honum, eins og þau voru vön, kallaði
hann:
— Adam, hvar ertu?
— Ég heyrði fótatak þitt og varð hræddur
og faldi mig.
Þá sagði Guð:
— Þú ert ekki vanur að vera hræddur við
mig! Hefurðu etið af trénu, sem ég bannaði
þér að eta af?
Adam svaraði:
— Já, Eva bauð mér af ávextinum, og ég
íékk mér bita.
Þá sagði Guð við Evu:
— Hvað hefur þú gert?
Eva svaraði:
— Það var höggormurinn, sem 'tældi mig til
að eta af trénu.
Þá varð Guð reiður við höggorminn og
sagði, að hann mundi láta yfirvinna hann.
Hann mundi seinna senda mönnunum hjálp
til að yfirvinna hið illa. Þá mundi sá, sem
Guð sendi, sundurmola höggorminn.
Nú máttu mennirnir ekki lengur vera í ald-
ingarðinum dásamlega. Þeir höfðu breyzt svo
mikið, eftir að þeir borðuðu af skilningstrénu.
Á myndinni sjáið þið Jesúm vera að segja
börnum sögur. Hann sagði svo margar falleg-
ar sögur, og sögurnar um hann eru fallegustu
sögurnar, sem til eru. Börnin hafa stundum
kallað Biblíuna Jesú-bókina, oft er hún líka
kölluð bók bókanna. í þessu og nœstu blöðum
munu birtast nokkrar sögur úr Biblíunni end-
ursagðar fyrir börn. Börn, sem kunna að lesa,
œttu að lesa þær allar, og foreldrar œttu að
lesa þœr fyrir litlu börnin, sem ekki kunna
að lesa.
Guð sagði þeim þess vegna að fara úr garð-
inum. Þau yrðu að vinna baki brotnu og
mundu verða að bera sorgir og áhyggjur. Þau
mundu eignast mörg börn, og börnin þeirra
rnundu líka eignast mörg börn, þegar þau
væru orðin stór. Þannig yrði jörðin full af
fólki.
En mennirnir hafa lært margt af ávöxtum
skilningstrésins, sem Adam og Eva átu. Þeir
hafa gert margt gott og rétt, en þeir hafa líka
lært margt illt og ljótt.
En við vitum, að þegar við mennirnir verð-
um eins og Guð í hjörtum okkar, þá hættum
LJ Ú SBERIN N
113