Ljósberinn - 01.12.1957, Side 27

Ég hafði kennslustund um ísland í öðrum
bekk. Þar voru 12—14 ára gamlir drengir. Ég
skilaði kveðju frá börnum heima, sem oft
hafa gefið til kristniboðs og eiga sinn þátt í
að þessi skóli var reistur. Þeim var sagt, að
kæmu þau í heimsókn til íslands yrði tekið
vel á móti þeim. Það væri skemmtiferðalag
mikið að fara til íslands með skipi, sem tek-
ur nokkur hundruð farþega og er stærra en
skólahúsið hérna.
Nú fóru börnin að taka eftir. Þau hlustuðu
með opinn munn. Skip hafa þau aldrei séð
og geta varla trúað, að þau séu þetta stór.
— Þessi stóru skip eru mjög hraðskreið en
sigla þó ekki til íslands á skemmri tíma en
3—4 vikum.
Ég les það úr augum barnanna, að þau
geta naumast hugsað sér, að hafið sé svo
stórt. Konsó er yfir þúsund kílómetra frá
hafi, svo sjó hafa þau ekki séð.
— Landið okkar er ákaflega fallegt, en það
var nefnt ísland af því, að þar er mikið um
ís og snjó.
Stærstu nemendurnir hafa heyrt nefnda
„hvíta rigningu“. En hér hafa ekki aðrir en
við íslendingarnir séð snjó og ís.
Börnum á norsri kristniboðsstöð var feng-
inn ísmoli í hendur. Þeim sýndist þetta vera
glerbiti og hentu mikið gaman að, hve hann
var kaldur, háll og blautur, — en furðulegast
hve ört hann minnkaði í heitum lófum þeirra.
Öll vildu þau halda á honum, misstu hann
úr greipum sér, gekk 'illa að handsama hann
aftur — og hlógu.
Það er margt í hinum stóra heimi, sem
þessi afríkönsku börn hafa ekki séð eða heyrt
getið. En þau gætu frætt íslenzk börn um
margt furðulegt frá sínu eigin iandi.
Þau voru ekkert hissa á því, að ég sá þrenn
strútshjón á leiðinni hingað. Það getur vel
verið, að pabbi eða bróðir einhvers drengj-
anna í skólanum okkar í Konsó hafi drepið
Ijón eða hlébarða. Ég hef í vasanum fyrsta
hlutinn, sem mér var gefinn hér — krókódíls-
tönn. Til eru líka í Eþíópíu fílar, vatnahestar,
röndóttir sebrahestar og fjöldi annarra villi-
dýra, sem börnin í Konsó þekkja vel til. Um
slöngur og skordýr er bezt að tala sem minnst.
Mikið er hér upi ákaflega fallega fugla,
allavega lita og blóm og pálma og alls kon-
L J DSBERINN
Leikbræður í Konsó.
ar trjátegundir. Konsó er nefnilega ekki langt
fyrir norðan miðjarðarlínu, þar sem eru heit-
ustu og frjósömustu slóðir jarðar.
Þess vegna geta börn gengið hér um bil
eða alveg nakin. Litlir drengir hafa mjög oft
ekkert annað á sér en einn grannan snæris-
spotta í beltisstað. Það þykir fínt.. Litlar stúlk-
ur eru í skinnpilsi, sem nær frá lendum nið-
ur á hné. Þær, sem eru allra fínastar, eru með
marglitar glerperlufestar um hálsinn. Eina
sá ég með 15 siíkar festar. — Nokkrar stúlk-
ur eru hér í iaglegum kjólum um helgar, þeg-
ar þær koma til kirkju. Þeir hafa verið saum-
aðir á íslandi, — það sé ég.
— Er til nokkuð, sem er nauðsynlegra og
blessunarríkara en það, að hlýða hinzta boði
Jesú: Farið og gjörið allar þjóðir að mínum
lærisveinum?
Hefur þú tekið þá skipun til þín? Er hún
þér alveg óviðkomandi? Jesús dó fyrir þig.
Hvað gerir þú fyrir hann?
— Með þessum fáu línum skila ég lesend-
um Ljósberans kveðjum frá Konsó.
Staddur í Konsó 6. nóv. 1957.
Ólafur Ólafsson.
163