Ljósberinn - 01.06.1960, Blaðsíða 2

fleonar mörnrnu
Gó3u sokkamir.
Prestur nokkur var mjög
góðgerðarsamur. Hann lét
aldrei neinn fátækling frá sér
án þess að rétta eitthvað að
honum. Ef hann átti ekki pen-
inga, gaf hann fötin utan af
sér.
Hann átti góða og duglega
konu. Henni var annt um fá-
taeka, en henni var ekkert
gefið um, að föt prestsins
hurfu á þennan hátt.
Dag nokkurn sá hún fátæk-
ling koma glaðan í bragði út
af skrifstofu prestsins. Hún
fór að aðgæta í sokkageymslu
prestsins og sá þá brátt að ein-
ir af beztu sokkum hans voru
horfnir.
Hún sneri sér þá að manni
sinum og sagði:
— Elsku maður minn, nú
hefur þú aftur gefið frá þér
eina af beztu sokkunum þín-
um!
— Já, elskan mín, svaraði
presturinn. Ég þurfti ekki að
gefa manninum lélega sokka,
þá átti hann sjálfur.
Góða prestskonan brosti við
bónda sínum og kyssti hann.
Hún fyr.irgaf honum í þetta
sinn eins og svo oft áður.
★ ★ ★
Litli prédikarinn.
— Ég ætla að verða prestur,
þegar ég verð stór, sagði
Nonni litli.
Þá brosti amma og sagði:
— Mér sýnist þú vera orð-
inn nógu stór til að prédika,
litli frændi.
— Og ég er nú hræddur um
ekki, sagði Nonni, þegar hann
var búinn að hugsa sig dálítið
um, ef svo væri, þá vissi ég
áreiðanlega, hvernig ég ætti
að fara að því, en það veit ég
nú ekki!
— Þú veizt það víst og get-
ur prédikað, Nonni minn. Ég
skal gefa þér góðan texta,
hann hljóðar svona: — Verið
ástúðlegir hver við annan!
— Það er ekkert hægt að
útlista þennan texta, sagði
Nonni. Maður á bara að vera
ástúðlegur við alla. Það er
allt og sumt.
— Þetta er nú samt texti
handa ungum prédikara og
smáum til að leggja út af í
fyrsta skipti. Gaman þætti
mér að heyra þig prédika út
af honum í heila viku.
— Prédika í heila viku!
Hvað ertu að segja, amma!
Það get ég ekki, hrópaði
Nonni.
— Geturðu ekki verið ástúð-
legur við hvern og einn, sem
þú hittir í vikunni?
Nonni leit hugsandi niður
fyrir sig og sagði:
— Er það að prédika?
— Já, það er að prédika og
er meira að segja bezta pré-
dikunaraðferðin. Góður prest-
ur verður að prédika þannig,
annars vill fólkið ekki hlusta
á, hvað hann segir í stólnum.
— Gott er það, sagði Nonni
og stundi við, ég skal reyna
það. En það var nú annars
ekki þess konar prédikun, sem
ég var að hugsa um.
— Mundu nú eftir að sýna
hverjum og einum, hvað það
þýðir að vera ástúðlegur,
sagði amma.
Þegar Nonni var í skólan-
um daginn eftir, hugsaði hann
með sér, að ekki væri það á-
stúðlegt af sér við kennslu-
konuna að hvíslast á við hin
börnin í tímunum. Og hann
þagði eins og steinn.
— Það er ekki ástúðlegt af
mér, ef ég flýti mér ekki, þeg-
ar mamma sendir mig, hugs-
aði Nonni. Og nú fór hann að
temja sér að gera allt fljótt og
vel, sem honum var sagt að
gera.
Þegar vikan var liðin, sagði
amma við Nonna sinn:
— Hvernig geðjast þér svo
að því að prédika, Nonni litli.
— Alér féll það vel. En,
amma, ég held, að allir hafi
verið að prédika út af sama
textanum, því að allir hafa
verið svo ástúðlegir og góðir
við mig.
★ ★ ★
/Efing skacar meistarann.
Píanósnillingurinn heims-
frægi, Arthur Rubinstein, sagði
eitt sinn: — Ef ég æfi mig ekki
i einn dag, finn ég það sjálfur,
æfi ég mig ekki i tvo daga,
finna vinir minir það og æfi ég
mig ekki í þrjá daga, finna á-
heyrendur mínir það!
66
IJÓSBERINN