Ljósberinn - 01.09.1960, Blaðsíða 13

DOMKIRKJAN
í UPPSÖLUM
Dómkirkjan í Uppsöl-
um í Svíþjóð er ein af
glæailegustu kirkjum
Norðurlanda. Margir ís-
lendingar hafa stundað
nám í Uppsölum, sem er
frægur háskólabær.
ræflum á næturþeli. Þú hefur líka stækkað
síðan, svo að enginn þekkir þig aftur.
Foolai varð kyrr. Það var alls ekki auðvelt
að þekkja drenginn fyrir sama dreng, þegar
hann var kominn í hinn fallega einkennisbún-
ing skólans. En samt var hann ekki öruggur.
Hann var að vísu .hræddur, þegar hann fór
með hinum drengjunum í smágönguferðir, en
hann fór aldrei einn síns liðs út á götuna.
Ef hann sá einhverja framandi ferðamenn,
þegar hann var að leika sér fyrir utan varn-
argirðinguna, þá flýtti hann sér inn um hliðið.
Hann fékk að búa á einum af stóru svefn-
sölunum á skólanum. Hann bað um, að rúmið
hans væri látið á milli rúma tveggja stórra
drengja, og því fékk hann framgengt. Hann
gat líka sofið fyllilega öruggur, þegar búið var
að læsa hliðinu á kvöldin og kristniboðinn
hafði boðið drengjunum góða nótt.
Honum gekk vel á skólanum. Hann var fljót-
ur að læra og minnisgóður. Hann var látinn
byrja í lágum bekk, því að nú var svo langt
um liðið, síðan hann hafði gengið á skóla.
Brátt var hægt að flytja hann í hærri bekk,
og þá varð hann mjög glaður. Beztu vinir hans
voru drengirnir í Ningsiang-flokknum. Þeir
létu sér líka mjög annt um hann. Einn drengj-
anna í flokknum, var kosinn féhirðir. Hann
fékk tíu aura hjá hverjum dreng mánaðarlega,
en þeir peningar nægðu fyrir mat Foolais. En
brátt kom að því, að hann þurfti ekki á þeim
að halda, því að Foolai vildi sjá sér sjálfum
farborða. Hann komst fljótt að því, að dreng-
irnir voru vanir að hlaupa út á stræti í langa
hléinu til að kaupa sér kökur. Þá fékk Foolai
snjalla hugmynd. Hann fékk lánaða körfu hjá
kristniboðanum og pantaði svo fulla körfu af
nýjum bollum og kökum hjá bakaranum. Hús-
vörðurinn tók á móti þeim á hverjum morgni.
Þegar nemendurnir stukku út til að kaupa sér
eitthvað í svanginn, þá stóð Foolai með körf-
una sína við hliðið og seldi þeim nýjar bollur
og kökur. Þá þurftu þeir ekki að hlaupa út á
stræti, og kökurnar voru miklu hreinni í körf-
unni en hjá bakaranum, sem nemendurnir
verzluðu við að jafnaði, því að þar var alltaf
aragrúi af flugum á búðarborðinu.
Foolai seldi og græddi. Kristniboðinn leyfði
honum að geyma peningana í blekbyttu í
peningaskáp stöðvarinnar. Foolai var hreyk-
inn, þegar hann gat sjálfur farið til matreiðslu-
mannsins og borgað honum 3 krónur fyrir
mánaðarfæði. Hann tók einnig framförum á
öðrum sviðum, því að hann varð iðinn nem-
andi í kristnifræðistundum sunnudagaskólans.
Það var bannað að hafa kristinfræðikennslu
LJDSBERINN
!)7