Ljósberinn - 01.11.1960, Blaðsíða 15
Veiztu.
1. Hvar íslenzka kristni-
boðsstöðin er?
2. Hvað hjúkrunarkonan
heitir, sem starfar þar?
3. Hvað margir sjúklingar
sækja til sjúkraskýlisins ár-
lega?
4. Hvaða tveir íslenzkir
kristniboðar hafa starfað í
Kína?
5. Hvaða ár fyrstu íslenzku
krinniboðarnir voru sendir tii
Eþíópíu.
* * *
OrðskviSir.
Mjúklegt andsvar stöðvar
bræði, en meiðandi orð vekur
reiði.
Af tungu hinna vitru drýpur
þekking, en munnur heimsk-
ingjans eys úr sér vitleysu.
Augu Drottins eru alls stað-
ar, vakandi yfir vondum og
góðum.
Afglapinn smáir aga föður
síns, en sá, sem tekur umvönd-
un verður hygginn.
Vegur hins óguðlega er
Drottni andstyggilegur, en
þann, sem stundar réttlæti,
elskar hann.
Glatt hjarta gjörir andlitið
hýrlegt, en sé hryggð í hjarta
er hugurinn dapur.
111 áform eru Drottni and-
styggð, en hrein eru vingjarn-
leg orð.
★ ★ ★
Lyíseðill.
Margar sögur hafa verið
sagðar í sambandi við illa skrif-
aða lyfseðla. Hér kemur ein
dönsk, en við seljum hana ekki
dýrari en við keyptum hana:
Kona nokkur fékk lyfseðil
(auðvitað illa skrifaðan), sem
hún síðan notaði til þess að
ferðast með járnbrautum end-
urgjaldslaust í tvö ár, notaði
hann sem aðgöngumiða að
landsleik milli Dana og Svia,
tvisvar notaði hún hann, sem
tilkynningu frá forstjóranum
til gjaldkerans um launahækk-
un, og að lokum spilaði sonur
hennar eftir honum á píanó.
Aðeins einu sinni fór illa fyr-
ir henni. Hún ætlaði að komast
í kvikmyndahús út á hann, en
dyravörðurinn sagði að þetta
gilti aðeins á 9 sýningu!
Það sem stóð á seðlinum var
auðvitað nafn á einhverju lyfi,
en það gat auðvitað enginn
lesið!
★ ★ ★
Skrítlur.
Dómarinn: — Voruð þér
ekkert hræddur, þegar þér
stáluð peningaveskinu?
Ákærði: — Jú, ég var
hræddur um, að það kynni að
vera tómt!
★ ★ ★
Pétur: Mér finnst ekki, að
ég eigi að fá 0 fyrir þessa rit-
gerð.
Kennardnn: Það finnst mér
ekki heldur. En við gefum
bara aldrei lægra.
★ ★ ★
Kennarinn: — Reynið að sitja
svo grafkyrr, að maður geti
heyrt saumnál detta.
Djúp þögn í bekknum, þar til
Inga litla hvíslar: — Nú er al-
veg óhætt að láta hana detta,
herra kennari.
Skortur á Indíánaíjöðrum.
Nýlega ræddi blaðamaður við
indíánahöfðingjann Hraða
vind. Blaðamaðurinn vildi með-
al annars fá að vita hvers
vegna Indíánarnir væru ekki
eins skreyttir með fjöðrum og
áður, þegar þeir héldu hinar
litríku hátíðir sínar ferða-
mönnum til heiðurs.
Höfðinginn svaraði, að það
væri einfaldlega vegna þess, að
suma þjóðflokka vantaði mjög
fjaðrir til að skreyta sig með.
Nú hafa verið settar á fót skrif-
stofur viða í Chicago og þar í
kring í þeim tilgangi að annast
söfnun og dreyfingu á fjöðrum
fyrir Indíána, sem eru í fjaðra-
hraki.
★ ★ ★
'ÞS6I 'S
'jpjd uossauuen uueq
-9f So uossjbjq -tnjBjo 'f
'OOO'SI uinSuuH 'S
•jijjppBjsjo uunSuj 'z
‘nid^icja i
BSojJBuuns igBjaq^suoH J ’l
:JÍ?AS
Barna-og unglingablað með mynd-
um. Kemur út sem svarar einu
sinni á mánuði. Formaður út-
gáfustjórnar er Ólafur Ólafsson
kristniboði, Ásvallagötu 13, sími
13427.
Ritstjórar: Ástráður Sigurstein-
dórsson, skólastjóri (áb.) og
Sigurður Pálsson, kennari. —
Afgreiðslumaður er Magnús
Ágústsson, Ægissíðu 46, sími
14343.
Utanáskrift blaðsins er: Ljósber-
inn, pósthólf 243, Reykjavík.
Áskriftargjald er kr. 35.00.
Gjalddagi er eftir útkomufyrsta
blaðs ár hvert.
Prer.tstaður í Félagsprentsm. h.f. |
_________________________________^
LJDSBERINN
131