Ljósberinn - 19.12.1925, Blaðsíða 4

378'
LJÖSBEEIN N
JOLIN.
LDREI höfðu þeír lífað dýrlegTÍ nótt,
hirðarnir, sein vöktu yfir hjörðum sínuiii
í högunum fyrir utan Betlehem, en nótt-
ina, sem frelsarinn fæddist.
Aldrei höfðu þeir séð skærara Ijós en [>að, sein
Ijómaði í kxíng' mn þá, þegar engillinn birtist þeiin.
Aldreí Iiöfðu Jieir séð fegurri veru en [iann engil.
Aldreí höfðu þeir heyrt unað&Iegri tóna en jólasöng
englanna: »Dýrð sé Guði í uppbæðum, og friður á
jörðu með [leini mönnum, sem hann hefir velþóknun á«.
Engíllinn hafði sagt [ieim að Messías, konungurinn
mikli, sem Guð iiafði Iofað að sénda [ijóð peirra, væri
nú fæddur í Betleliem. (Jg [iá gátu [ieir ómögulega
haldið kyrru fyrír. Þeir máttu til með að sjá kon-
unginn sinn. Og þeir fóru til Betlehem og fundu kon-
unginn, en hann vai lítið barn, sem lá í jötu.
Nokkru Seinna komu pangað líka aðrir menn, sem
fóru langa leið til að sjá [letta sama konungsbarn.
Pað voru vítringar, sem áttu heima langt austur í
löndum, Peir tíöfðu séö stjörnu, sem boðaði fieim fæð-
íngu lians, og þeir ferðuðust til Gyðingalands til pess
að veita honuin Iotningu (myndín á 1. bls). Lengi
voru þeir á leiðimii, en Jiegar þeir voru komnir alla
leið og höfðu fundiö barnið, gáfu þeir því dýrar gjafir.
Alla kristna menn langar til að heiðra frelsarann
á jólunuin: þess vejna cr svo mikill gleðiblær yfir