Ljósberinn - 16.12.1933, Blaðsíða 9

LJÓSBERINN
351
væri eitt hið mesta varmenni, sem
nokkru sinni hefði uppi verið.
En Guð getur frelsað glataða syndara.
Það fékk Vemundur að reyna. I sálar-
baráttunni, sem nú hófst, féll skýlan
frá, augum hans, svo að sjónin fór að
skýrast. Hann kom auga á orðið, sem
varð hold og bjó með oss — Guðs-lambið,
sem ber synd heimsins. Jesús hafði frið-
þægt fyrir allar syndir hans, einnig þær,
sem hann hafði drýgt gegn Mögðu. Hann
megnaði nú ekki að sitja lengur, hann
varð að varpa sér á kné til að lofa Guð
og þakka honum.
Heilagar minningar og himneskan
ljóma lagði inn í stofuna til Vemundar.
Hjarta hans fyltist sælum friði og' fögn-
uði. Honum fanst hann mega til að veg-
sama Guð:
»Lof og þakkir, góði Guð!« hrópaði
hann. »Nú hefi ég komið auga á það,
sem Magða sá. Og nú sé ég, hvers vegna
þú tókst hana frá mér. Það var af því,
að þú vildir að við fengjum að vera
saman á himnum! — Lof og hjartans
þakkir!«
Hann opnaði Biblíuna, til að athuga
nánar það sem konan hans hafði skrif-
að. Ilann laut niður að bókinni og þrýsti
á stafina léttum kossi.
»Það fór eins og þú sagðir,« mælti
hann. »Fyrirbænirnar þínar leiddu mig
inn í himininnk
Það hrundu tár niður á Biblíuna, —
gleðitár af augum Vemundar.
Það voru helgu uiinningarnar, sem
losað höfðu um þau.
Árni Jóliannsson.
Gjafir: Kr. 20,00 til sunnudagaskúla ólafs
ölafssonar í Kína og kr. 5,00 til Ljósberans
frá tveim systrum.
Ljósberinn þakkar innilega fyrir þessar jóla-
gjafir.
j| Um Bach.
Undursamlegur atburður. | :
{ j Eftir Chr. Brovig. =; •
V *•
Jóhann Sebastian Bach var fæddur
árið 1685 í Eisenach á Þýzkalandi.
Allir, sem einhver kynni hafa af hljóm-
list, kannast við »Bach gamla«. Hann
var af söngelskri ætt og voru margir
frændur hans og forfeður merkir hljóm-
listarmenn. Bar hann þó langt af þeim
öllum, enda var hann talinn merkastur
tónsnillingur samtíðar sinnar og enn
mun hann um langan aldur verða tal-
inn einn hinn mesti meistari, sem uppi
hefir verið í ríki hljómlistarinnar. Tign-
arljóminn, sem af nafni hans og tón-
smíðum stafa, er jafn-bjartur enn og
hann var fyrir því nær tveim öldum.
En það er nú um það bil 180 ár síðan
Bach dó. Hann var fyrst og fremst tón-
skáld kirkjunnar og kristindómsins, og
samdi ógrynnin öll af sálmalögum og
stórfenglegum tónsmíðum um ýmsar
fegurstu frásagnirnar og merkustu at-
riðin á Biblíunni, einkum Nýja testa-
mentinu, — fögrum og dýrlegum tón-
smíðum, sem aldrei fyrnast.
Hann átti lengstum við erfið kjör og
margskonar mótlæti að stríða. En þó
voru seinustu æfiárin erfiðust, því hann
misti sjónina vegna ofreynslu og óheppi-
legra lækninga-aðferða, og varð loks al-
blindur. Þessa þungu raun bar hann
þó með einstakri þolinmæði, því að hann
var maður heittrúaður og kunni þá list,
að^leggja alt í Guðs föðurhönd.
Um þenna mikla tónsnilling er sögð
þessi saga, sem gerist skömmu áður en
hann dó (1750):
Hann ,sat í hægindastól, í stofu sinni,
en hj á honum stóðu kona hans og Fried-
rick (Friðrik) sonur hans. 1 stofunni