Nýtt kirkjublað - 15.02.1908, Qupperneq 12
8fí _____ ’NTÝTT K'TRK.TTTBLAÐ _______
Babel-dóttir, ]ní sem í eyði skalt lögð verða;
heill þeim er geldur þér
fyrir það, sem þú hefir gert oss.
Heill þeim, er þrífur ungbörn þín
og slær þeim niður við stein.
Vér höfum samhug með skáldinu ókunna, og sárkennum
í brjósti um þjóðina hans í þessum hörmungum. En sú vit-
leysa getur oss alls eigi til hugar komið, að þetta séu guðs
orð til sálna vorra. Þetta er kvalaóp, þrungið af heift og
hefndarhug. Annað er það ekki. — En þegar prestur á vor-
um dögum er að stagast á því hátíðlega af stólnum, að hann
fari ekki fetið út fyrir og byggi alt á „óskeikulleik bókarinnar",
þá er hann annaðhvort tlón — eða þetta er ekki annað en
vaðall hjá honum.
agan um skemda eplið.
Róbert litli var kominn í vondan soll, og var farinn að taka
ýmislegt Ijótt eftir félögum sínum. Föður hans var mikil raun
að þessu, og hann vissi hvaðan það stafaði, en það var ekki.
hlaupið að því, að koma Róbert í skilning um það.
Eitt kveld kom gamli maðurinn með sex epli utan úr
garði og gaf Róbert. Þau voru öll falleg og óskemd, en ekki
meir en svo fullþroskuð, og feðgunum kom saman um að þau
mundu verða enn betri við að geymast nokkra daga.
Róbert þakkaði fyrir eplin og opnaði skáp mörnmu sinn-
ar og lét þau þar í skál, en þá tók faðir hans upp sjöunda
eplið og lét ofan á hin, og það eplið var skemt og rotið.
„Þetta lízt mér ekki á“, sagði Róbert, „rotna eplið skemm-
ir frá sér öll hin“.
„Heldurðu það“, sagði faðir hans, „hver veit nemagóðu
eplin bæti skemda eplið ?“ Og svo lét hann skápinn aftur
og gekk burt.
Eftir rúma viku minti faðirinn aftur á eplin, og þeir
fóru i skápinn. En það var ekki skemtileg sjón. Góðu eplin
sex, sem öll höfðu verið svo falleg, voru orðin skemd og rotin.