Nýtt kirkjublað - 15.02.1908, Page 14

38
NÝTT KIRKJTÍBLAÐ
Að þessu Ieyti stingur ])ví „Ofurefli" í stúf við aðrar
skáldsögur úr nútíðarlífi voru. En hún felur um leið í sér
stefnuskrá fyrir framtíðina og opnar útsýn ínn í ónumin lönd,
er vér eigum fram undan oss, þar sem kristindómurinn nær
aftur haldi á hugarfari og Iífsstefnu fólksins, og þar sem kirkj-
an í endurfæddri mynd leysir ætlunarverk sitt af hendi sam-
kvæmt hugsjón sinni“.
Séra Jes A. Gíslason prestur i Mýrdalsþingum,
fékk í síðastliðnum fardögum lausn frá prestskap, án eftir-
launa, og varð nú um sinn verzlunarbókari í Vestmanneyjum.
Það er ekki svo fáir prestar, sem látið hafa af prestsþjónustu
nú hin síðari árin, án þess að heilsubrestur hafi valdið, og
er það vottur þess við hvaða kjör þeir hafa að búa. Séra
Jes hefir getið sér hið bezta orð hjá Mýrdælingum; segirodd-
viti þeirra Guðmundur bóndi Þorbjörnsson á Hvoli í skemti-
legri grein í „Templar“ um bindindisferðalag þar í Vestur-
Skaftafellssýslu, að séra Jes „hafi notið meiri og almennari
mannhylli en nokkur fyrirrennari hans í Mýrdal“. Mýrdæl-
ingar sýndu og það við séra Jes. Þeir héldu honum skiln-
aðarsamsæti og gáfu honum „laglegt málverk í vönduðum
ramma af Reynisfjalli og Reynisdröngum frá Vík að sjá“.
I nýkomnu bréfi til N. Kbl. ritar merkur maður úr bygðinni:
„Mýrdælingar sáu mjög eftir séra Jes, en mjög vorum við
heppnir með eftirmann hans, séra Þorvarð. Hann er kenni-
maður hinn bezti og skyldurækinn í embættisfærslu sinpi og
líkar fólki vel við hann.“
Oskandi væri að séra Jes A. Gíslason yrði sem fyrst
aftur starfandi prestur.
Heilsufarsrannsókn á skólabörnum hefir stað-
ið yíir undanfarin 10 ár í New York. Sveit af læknum og
hjúkrunarkonum skoðar börnin vandlega, og jafnframt eru
gerðar ráðstafanir til heilsubótar þeim er þurfa. Skýrslur
þessara starfsmanna bera það með sér að þau eru ótrúlega
mörg börnin, sem einhverra hluta vegna þurfa læknisráð og
læknishjálp, þegar alt er talið til smátt og stórt. Þeim telst
svo, að það séu alt að því tveir þriðju hlutir barnanna, sem
eitthvað er að. Og langtíðastir eru tannkvillar og augnasjúk-
dómar. Mjög víða varð full bót ráðin á, af því að það vai'