Nýtt kirkjublað - 29.02.1908, Blaðsíða 7

NÝTT KIKKJUBLAÐ
47
Þessi sýnishorn bréfastýlsins er tekin úr 2 bréfum séra
Bjfirns prófasts Halldórssonar, í Garði í Kelduhveríi, til séra
Jóns Ingjaldssonar, þá í Nesi en seinna í Húsavík. Bréfin
rituð 1836 og 1838. Og til gamans má bæta þvi við, að af-
skriftin er vísast gerð með sama penna og frumritið. Lands-
skjalavörður gaf sonarsonarsyni séra Björns fjaðurpenna, sem
gleymzt hefir inni í embættisbók Garðs fyrir c. 70 árum, og
er sá penni alveg óviðjafnanlega góður enn. Nú kunna menn
ekki lengur að skera penna. Þeir Bjarnasynir amtmanns,
Árni og Steingrímur, hafa manna lengst haldið trygð við
gömlu pennana og kunnað með að fara.
Parisklerkur. Á blómaöld vorri þótti mikið í það
varið að hafa sótt frægasta háskóla heimsins, og ekki annað
lof meira en að vera námsmaður þaðan, eða Parísklerkur góð-
ur. Nystárlegt mun það þykja, að þangað er nú kominn að
námi íslendingur, Guðmundur heimspekingur Finnbogason.
Hann hefir Hannesar-sjóð þetta skeiðið til framhaldsmentar í
heimspeki. — G. F. lætur hið bezta af veru sinni í París, getur
hann þar tveggja franskra fræðimanna, sem hann spjallar ís-
lenzku við, heita þeir Verrier háskólakennari og Grimaldi
greifi, og mun hvorugur þeirra hafa verið farinn að eiga við
íslenzk fræði, svo kunnugt væri, er „Mímir“ kom út 1903, hið
ágæla fræðimannatal eftir Willard Fiske. Þeirra er þar eigi
getið.
Vetrarbraut, tímarit til skemtunar og fróðleiks 1. h.
Utgef. „Vestri“, ísafirði. Þýddar sögur og frumort ljóð, sem
þeir eiga Guðmundur stúdent Guðmundsson og guðfræðis-
kand. Lárus Thorarensen.
„Kann eg að yrkja“, sagði Iiallfreður, og svo getúr
Guðmundur mælt; en
„oft eru kvæða-efnin rír
og ekki á stundum parið“
hjá ungu skáldunum okkar. Og þá hlýja mér betur hnökr-
óttu hersöngvarnir hans Helga míns Valtýssonar í Skóla-
blaðinu.
Bernskan 1. h. eftir Sigurbjörn Sveinsson. Utgefandi
Þórh. Bjarnarson, Akureyri. Þessar bernskuminningar eru