Nýtt kirkjublað - 15.03.1908, Blaðsíða 1

NÝTT KIRKJUBLAÐ
HALFSMÁNAÐARRIT
FYRIR KRISTINDÓM OG KRISTILEGA MENNING
1908.
Reykjavik, 15. marz
5. blað
freistingarsaga jfesú.
Inngangsorð.
„Djöfullinn freistar Jesú“. Það er guSspjallstextinn 1.
sunnudag i föstu. Og guðspjalliS það varð svo ríkt í huga
mínum á sunnudagskveldiö var, að annað varð að bíða sem
var í smíðum hjá mér, til þess að konia hér að hugleið*
ingum um freistingu Jesú.
Trúarlega dæmisagan eða skáldsagan sú lýkur upp fyrir
oss og skýrir fyrir oss, betur og Ijósar en rétt allar aðrar
sögur guðspjallanna, Messíasar-hugsjón Jesú sjálfs, og þá
eigi síður hvernig trúaðir játendur hans, fyrsta mannsaldurinn
eftir dauða hans, samjiýðast þeirri Messíasar-mynd, sem jieim
hafði birzt í persónu frelsarans, svo ólík sem hún annars var
Messíasar-myndinni, sem Gyðingaþjóðin hafði skapað sér um
liðnar aldir.
Skáldsagá er það, segi eg. Nafnið rétta, hildaust og ó-
tvírætt. Varla er nokkur sá nú orðið innan vorrar kirkju,
sem í hjarta sínu trúir því, að hér sé um sannsögulegan,
virkilegan viðburð að ræða. Prestarnir neita því hvorki né
játa, þeir hafa án þess að fara út í það gott umtalsefni út af
freistingarsögunni. Orðugra er viðfangs með börnin. — Það
er stóra umtalsefnið fyrir sig og það bíður sins tíma.
En það er hið dýrðlega við trúaðan biblíulestur hugsandi
og rannsakandi mannsanda, að guðspjalla-frásögurnar verða
þá einmitt svo miklu auðugri fyrir trúarlífið og siðgæðið, en
áður. Rosknum guðfræðingum ofbýður, hvaða farg hefir ver-
ið lagt á frjálsa hugsun þeirra, hvað þeim hefir verið boðið
af slaðlausum skýringum, og hvað þeir hafa boðið öðrum.