Nýtt kirkjublað - 15.03.1908, Blaðsíða 13

NÝÍT KTRKJUBLAf).
6i
Sigurðsson ’yngri, bjó hann á feðraleifð sinni, Einarsnesi, og
„þótti ágætur maður“.
Þegar prófastur hefir fengið afskrift af aflausninni, eða
„hinum opinberu skriftarmálum“, ritar hann Jóni sýslumanni
í marz 1702 langt erindi um sakir Sigurðar. Prófastur veit
hvað sýslumaður er deigur að refsa fyrir slík brot og herðir
því vel á:
„Ef nú þvílíkur óguðleiki má viðgangast án maklegs
straífs og víta, hvað leiðir hann annað eftir sig en heiðing-
legt hirðuleysi guðs orða, sakramentanna, og prestanna guð-
rækilegra áminninga forakt, forsómun, hatur og viðbjóð, safn-
aðarins hneyksli, vond eftirdæmi og forharðnan stráka og
hirðuleysingja, en að lyktunum guðs réttferðuga reiði og refs-
ing yfir lönd og lýði, sem yðar guðhræðsla og skynsemi svo
vel, eða betur, sér en eg“.
„Prófastur særir og manar, og treystir því að sýslumaður
„láti þráttnefndan Sigurð fyrir soddan syndir undir veraldlegt
straff og aga koma, honum sjálfum til leiðréttingar hér eftir,
öðrum hans mökum til skelfingar, kristninni og kennidómnum
til uppbyggingar og tilheyrilegrar virðingar, en guðs dýrð og
orði einna helzt til eílingar11.
Litlu síðar er í bréfabókinni vottorð frá prestinum á
Staðarhrauni, alveg í sömu átt og ummæli hinna prestanna,
og fer það vottorð til sýslumanns, Sigurði til áfellingar. Hvorki
þar né annarstaðar er Sigurði neitt sagt til miska, nema
þetta að hann sinnir eigi kirkjugöngum. Hvað sem því nú
veldur. Sjálfur ber hann fyrir vanheilsu.
Ekki er til nema ágrip af svari sýslumanns, er hann rit-
ar 7. apríl. Hann vill auðsjáanlega koma Sigga undan. „Alt
verður að vera skjallega framborið áður en dómur til refsing-
ar áfellur". En sýslumaður þekkir bókstaf laganna og veit
hvað prestarnir eru fylgnir sér. Hann fer því varlega og
bætir við: „Óforsvarað er Sigurðar framferði af mér, þótt
slíkt einfaldlega yðar háæruverðugheitum tilkynni“. Sýslumað-
ur býst við að halda þing á Smiðjuhóli 24. apríl, og þá komi
Sigurðurþar, „hvernig sem um hans mál þar þá úttalast“.
Eina mannúðar hugsunin í öllu þessu mikla máli Grenja-
dals-Sigga gœgist fram í þessu ágripi af bréfi sýslumanns>
Þar segir svo að niðurlagi: