Nýtt kirkjublað - 01.05.1908, Blaðsíða 1
NYTT KIRKJUBLAÐ
HALFSMÁNAÐARRIT
FYRIE KRISTINDÓM OG KRISTILEGA MENNING
1908.
,Svað er kristindómurinii?'
Til eru sannindi svo sjálfsögð, að ekki þykir þurfa að
taka þau fram sér á parti, nema þá verið sé að tala við ein-
hverja kálfa með hálfri greind eða minna en það. Meðal
slíkra sanninda hugði eg þau vera, að kristindómurinn —
kristna trúin — sé fyrst og fremst trú. Því hvað ætti „trú“
að vera annað en „trú“ ?
En nú hefir reynslan sýnt mér, að manni getur orðið
hált á að gera ráð fyrir slíku, jafnvel þótt kálfar eigi ekki í
hlut, heldur greindir menn.
í ritdómi um „Áramót“ III hér í blaðinu hélt eg fram
þeirri kenningu, að „kristindómurinn sé fyrst og fremst líf og
kristinn fyrst og fremst sá, sem lifir lífi Jesú Krists.“ Eg áleit
þá kenningu svo alment viðurkenda í kristninni, að jafnvel
vesturíslenzkir guðfræðingar mundu taka hana gilda enda
þótt einum þeirra hefði orðið það á að tala um kristindóminn
svo sem væri hann samsafn af kenningum, og kristinn sá,
sem viðurkendi þessar kenningar — tryði þeim. Eg vissi
ekki betur en að þetta væri beint kenning Jesú Krists og
postulanna, auðsæ hverjum þeim manni, sem þekti Nýja
testamentið sitt. Eg vissi ennfremur ekki betur en að þetta
væri hálútersk kenning, þar sem eg mundi eftir hinuin al-
kunnu orðum Lúters: „Kristindómurinn er ekhi kenning
heldur líf, ekki orð heldur kraftur, ekki teikn heldur fylling-
in sjálf.“
En svo kemur febrúar-blað „Sameiningarinnar" með
langa ritgerð, þar sem þessari kenningu er harðlega neitað
sem „nýrri“ villukenningu, sem skilgetnu afkvæmi „nýju guð-
fræðinn&r“ — nema hvað?
Reykjavik, 1. maí
9. blað