Nýtt kirkjublað - 15.05.1908, Blaðsíða 4

116
NÝTT KIRKJUBLAÐ
það, að þar læra menn árlega, tugum og hundruðum saman,
að afstýra því aS sóttkveikjan hræSilega berist til annara, —
og þaS hvað tiðast til allra nánustu ástvinanna.
Og heilsuhælið, sem upp á að rísa á næsta sumri, verð-
ur þá til þess — ásamt vaxandi þekking almennings á veikinni
og hlýðni viS fyrirmæli læknanna, — að berklasjúkir
menn verða eigi lengur „óhreinir“ í augum meðbræðra sinna.
inakveðjur að varnaði.
Mesti fjöldi berst af bréfum frá prestum og leikmönnum, þar sem
fylsta samhug er lýot við stefnu blaðsins. Ekki er verið að prenta það nema
eitthvað annað og meira sé þá með til alhugunar. Og enn miklu
siður fer ritstj. nð bafa eftir bréfkntta, til að koma að árásum og dylgj-
um í nnnnra garð, frá einhverjum nafnlausum. — Geri þeir slikt sem
það sómir. — En hér fara á eftir tveir bréfkaflar sem hreifa attiuga-
semdum og enda aðfinslum við blnðið sjálft, og koma jnfnframt við
þýðingarmikil atriði, sem eru i margra buga, og þurfa nð skýrast og
ræða-t. Fyrri brét'kaflinn er eftir ungan prest og liinn siðari eftir
roskinn leikmann.
I
Flestir sofa hér svefni sinnuleysisins. Það er ekki til
neins að neita því. Rökin eru nóg fyrir hendi þvi til sönn-
unar. Illa sóttar kirkjur og vanrækt kvöldmáltíðarborð og
fullkomið afskiftaleysi manna af trúmálum sannar það belur
en langt mál. Eg hefi haft mikla löngun til að vekja fólk
af þessum svefni, en lítið orðið ágengt. Eg hefi reynt að
tala til þess bæði i kirkju og utan kirkju, en enga ávexti
séð. En ég á svo bágt að hugga mig við ósýnilegu ávextina
eins og ég heyi'i marga af embættisbræðrum mínum gera. Af
þessum ástæðum fæ ég ekki helur séð en þörf sé á kirkju-
blaði, og því vil ég af hjarta biðja guð, að láta anda sinn
vera yfir því „Nýja Kirkjublaði', sem þér nú gefið út einn.
Samt er það sannfæring mín að öll kirkjubjöð ávinni litið,
fyr en kirkjan er leyst úr ríkisfjötrunum, og þess vegna ætt
um við fyrsl og fremst að berjast fyrir því. Nýja kirkjulög-
gjöfin líkar mér heldur ekki að ýmsu leyti. Einkum eru
margar af prestakallasamsteypunum alveg óþolandi, eins og
t. d. . . . Þeir sanna það sem reyna.