Nýtt kirkjublað - 01.06.1908, Qupperneq 7

NÝTT KLRKJUBLAÐ.
127
lermingardagurinn.
Flestir munu, á öllum aldri, minnast fermingardagsins s/ns
meb bljúgum tilíinningum, og ekki sízt þegar ellin tekur aS
beygja. Margir aldraðir nienn telja dag þennan hinn þýðing-
armesta dag œsku sinnar; og hugnæmt er að veita því eftir-
tekt, hversu endurminningin um fermingarathöfnina endurlífg-
ar aftur fjörið í sál öldungsins, og glæðir blíðu og barnslegu
tilfinningarnar í hjarta hans. Þessi staðreynd ber ljósan vott
um það, hversu þýðingarmikill kirkjusiður fermingin er, og
hversu mikils væri mist ef hann legðist niður.
Þær raddir hafa enn eigi verið háværar, sem andmælt
hafa fermingunni, þótt gjört hafi þær vart við sig hjá þjóð-
inni. Menn hafa fundið fermingar-athöfninni það lil foráttu,
að heitið sé æfilangt, þar sem reynslan sé sú að menn rjúfi
það alment. Þetta er eigi réttmæt aðfinsla, sökum þess að heit-
ið geta menn rofið þólt um skemmri tíma væri að ræða. —
Mörgum, sem andmæla fermingarheitinu verður það á, að
gleyma að taka tillit til orðanna: Viltu standa stöðugur o. s.
frv. En það eru einmitt þessi orð, sem gjöra það að verk-
um, að eg hygg að hvert fermingarbarn geti unnið heitið með
i-ólegum huga í allri alvöru og einlægni hjartans. Eg hefi svo
sterka trú á afli hins góða í barnssálinni, að eg hygg að hvert
fermingarbarn geti lýst yfir því í einlægni, að það afneiti hinu
illa og trúi á guð, og að það vilji standa stöðugt í þessari
trú, enda munu þeir fáir vera, sem látið hafa í Ijósi iðrun
yfir því að hafa unnið fermingarheitið.
En það er eitt atriði fermingarathöfninni viðvikjandi, sem
nú orðið, er alveg þýðingarlaust, og sem oft hefir orðið til þess
að draga úr áhrifum athafnarinnar. Atriði þetla er yfirheyrsl-
an í kristnum fi-æðum á börnum i messunni á fermingardag-
inn. Mér hefir ávalt fundist það mjög óviðfeldið, að láta slíkt
próf vera samfara fermingnnni. Afleiðingin er sú, að börnin
hugsa til fermingardagsins með kvíða. — Hugsunin, sem
fremst virðist vaka í sálum margra barna er sú, að geta „stað-
ið sig vel fyrir prestinum“ eins og ])að er orðað daglega.
Siður þessi mun hafa myndast í þeim tilgangi. að gefa söfn-
uðinum kost á að heyra að börnin hafi numið helztu atriði