Nýtt kirkjublað - 15.08.1908, Blaðsíða 5
NÝTT KLRRJUBLAÍ).
18§
flestir þá í átthögunum fornu, en ekki nema 2 milj. eru í
safnaðarfélögunum, eða '/e hlutinn.
I katólskum söfnuðum eru taldar að vera fullar 18 milj.,
og má þá bæta við góðum tveim milj., þegar gert er fyrir
börnunum. Það er ólíkt hvað miklu færri menn, skírðir til
katólskrar trúar, hafa orðið utanveltu. Aðhald katólsku kirkj-
unnar miklu meira en hinnar lútersku, og í katólsku kirkj-
unni er alt trúarlífið bundnara beint við prests|)jónustuna.
I Bandafylkjununi eru einar 210 þús. kirkjur. Katól-ka
kristnin á þar tilltölulega fáar kirkjur, þær eru margar svo
stórar í höfuðbæjunum. Kirkjur katólskra manna þar alls
um 13 þús., koma þá 1000 safnaðarlimir á hverja kirkju.
Lútersku söfnuðurnir — 2 milj. — eiga nokkuð fleiri guðs-
húsin, og enn smærri verða þau hjá Metódistum, þeir eru
næst-öflugasli trúflokkurinn, hálfdrættingar við katólska menn
að fólksfjölda, en eiga nálega 5 sinnum fleiri kapellur, ogeru
hjá þeim ekki fleiri en J 00 safnaðarlimir um húsið.
Eigi verður annað sagt, en að fjör sé í kirkjulífinu vest-
anhafs. Árið 1906 bætast við í trúarflokkunum öllum fast
að því 1 milj. manna, fær katólska kirkjan fullan fjórðung í
sinn hlut, og ekki eru fríkirkjurnar að fækka prestum og
kirkjum. Þetta eina ár fjölgar prestunum í Bandafyll.junum
um 4100 alls, og kirkjur nýjar reistar 3570 að tölu.
Rómvérska kirkjan á langtum meiri veraldarauð en allar
hinar kirkjurnar til samans. I New-York-ríkinu er talið að
rómv. kirkjan eigi skuldlausa eign er nemur meir en 120
milj. kr. Önnur kirkjufélög eru flest í skuldum, þurfa að
leggja svo mikið á sig til að halda uppi fátækum smásöfnuð-
um á víð og dreif. Katólska kirkjan er öflugust í stórbæjun-
um og á miklu minna af þessum fátæku sveitasöfnuðum.
Katólsku innflytjendurnir, Irar, Italir og Pólverjar, eru síður
landnemar en Þjóðverjar og Norðurlandabúar. Katólska
kirkjan er og talin mjög dugleg að herja út peninga, sem
reyndar mun mega segja um tleiri. En hvað sem til er í
því, þá er það víst að yfirstjórn katólsku kirkjunnar i Banda-
ríkjunum hefir hugann á þvi að tryggja sér afl og fylgi með
valdi auðsins.
Kirkjufélögin vestan hafs Iáta miklu meira til sín taka
í almennum landsmálum en hér er að venjast austan hafsins.