Nýtt kirkjublað - 01.09.1908, Blaðsíða 2
194 NÝTT KIRKJTJBLAÐ______
lýðing irúarinnar fyrir mannfélagið.
Fáir munu gæta þess og enginn, ef til vill, gjöra sér fulla
greiu fyrir því, hve víðtæka þýðingu trúin hefir fyrir félagslíf
manna. Ef til vill er það engum manni fullljóst, hve mikill-
ar næringar hið siðferðilega og félagslega lif nýtur frá þeirri
uppsgrettulind. Ef samvizka manns hefði ekki styrk og stuðn-
ing af trúnni á guð. hve magnlaus og þýðingarlítil mundi
hún þá verða. Ef trúin á guðlegá gæzku glæddi ekki góð-
vildina í hjarta manns, hve lítið niundi þá verða í hana var-
ið. Ef hugsjónin um œðstu veru, um s]álfsábyrcjð og um
annað líf hyrfi algjörlega úr hugum rnanna, hve voðaleg
umrótun mundi þá steypa félagslífi manna í vonlausa eyði-
leggingu!
Hugsum oss, að maðurinn þættist vita það með vissu, að
tilvera lians væri ekkert annað en leikur tilviljunarinnar, að
engin æðri vizka hefði afskifti af nokkrum hlut. að engin hul-
in hjálparhönd væri til, sem styrkti hinn vanmáttuga og rétti
hluta hins undirokaða, að engin umbunarvon væri fyrir það,
að fórna sjálfum sér vegna sannleikans, eða vegna almennings-
heilla, að dygðin ætti engan vin, sem áreiðanlega mætti treysta, að
eiðar hefðu eugan ósýnilegan áheyranda, að leynilegir glæpir
hefðu engan sjónarvott annan en fremjandann, að þetta líf
væri alt og sumt, sem nokkurs væri vert, en að allar fram-
farir og yfir höfuð alt, sem verulegt er við manninn, væri úti
i dauðanum. Hugsum oss í stuttu máli, að allir menn út-
rými frá sér allri trú, hver getur myndað sér yfirlit yfir allar
þær skelfingar, sem þá fylgdu á eftir? Þó vér vildum gjöra
oss von um, að borgaraleg lög og náttúrleg samhygð manna
gæti samt haldið félagslífinu við. þá mundi það reynast líkt
og að gera sér von um, að framleiða mætti Ijós og yl og
frjóvgun jarðar með kyndlum og kveiktum eldi þó sólin hyrfi
af himni. Hvað hefir maðurinn það við sig, sem gæti áunn-
ið honum aðlaðau og virðiugu, ef liann er ekki annað enn
verndarlaus dægurfluga. Og annað væri hann þó ekki, ef
guðneitunarkenningin hefði rétt að mæla.
Án trúar á Guð og lotningar fyiir honum mundi eigin-
girni og nautnafýst ná algjörðum yfirrúðum yfir manninum.