Nýtt kirkjublað - 01.09.1908, Síða 6

NÝTT KIRKJUBLAÐ
'198
fæsta trúa svo fast frelsinu, að þeir mættu sjá til fulls hvílíkt
tækifæri nú byðist til stórra og vegsamlegra framkvæmda.
Þeir skylfu af ótta gagnvart trúnni, þegar þeim væri einsætt
að geta séð, að það sem mestu ræður, ábyrgist sig sjálft, — að
það þurfi engrar staðfestingar við nema sitt eigið eðli og á-
gæti, enda byggist það eða hvíli á engu öðru en sér sjálfu,
það sé ævarandi eins og heildin, sem það er partur af.
Þetta hugleysi kallaði doktorinn djúpgróna efasýki gagn-
vart krafti kristinnar trúar. Aðaláhyggjuefni ætti ekki að
vera hið rétttrúaða, heldur það sanna:
Yitinu varði mest um eitt, það að vita Iiið sanna.
Hjartanu varðaði einungis um eitt, að elska hið santia.
Og viljinn eigi ekki nema eitt markmið, ]tað að gera
hið sanna.
Þessi eftiileit eftir sannleikanum, kvað ræðunt. hafa mjög
svo breyzt síðan eftir postulanna daga, breyzt í eftirspurn
eftir rétturn skoðunum, er santta mætti með erfðakenningun-
um. Þessi upprunalega sannleiksþrá sálarinnar hefir mjög
orðið að lúta fyrir íhaldsenti erfðaskoðana, svo og því, sem
tryggja skyldi frið og félagsfylgi. -— —
Þegar menn hugðust byggja musteri hinni kristnu trú
þannig, að hver villutrúarmaður yrði úti byrgður, þá lokuðu
menn líka úti spámanninn. Það var ofríkisvald sama anda
og þess, sem olli krossgöngu Jesú Krists.
Síðar í ræðu sinni lýsir dr. Gordon með anda og krafti
áhyggjutn manna og vandræðttm viðvtkjandi samanburði,
uppruna og sögugildi guðspjallanna, en skeytingarleysi um
þau guðspjöll, sem nú gerast fyrir augum vorum:
Vér höfttm bari.-t fyrir þann sannleik, sem þá var. en
höfum alt of lítið hirt um þann sannleik, sem nú er. Vér
höfurn hamast móti hugsjónum, fornum og nýjum, eins og
dulargrímum. en höfunt hvorki verið nógu einarðir né haft
mikilmensku til að sjá nakinn sannleikann í þeirri veröld, sem
vér lifum i.
Hér, en ekki þar, er vor sannleikur. Hér, en ekki þar,
er þín sál, saman ofin sál hróður þíns með ægilegu handi
skyldunnar.
Þú hefir fallið niður í djúp efasýki og örvinglunar sakir
atburða umliðinna alda, af því að þú hefir ekki opnað augu