Nýtt kirkjublað - 01.09.1908, Síða 10
202 NÝTT KIRK.TUBLAÐ
vegna œ11aði eg áður fyr að fIýja ti 1 Tarsis, því að
e g v i s s i a ð þ ú e r t 1 í k n s a m u r o g m i s k u n n s a m u r
guð, þolinmóður og gæzku ríkur og óliótræki n n
Og hefir þú skilið þetta með undranjólann eða rísínus-
runninn? I þeirri samlíkingu kemur föður-hugsjónin fram.
Jónas saknar plöntunnar sem hann á þó ekki og hefir ekkert
fyrir liaft; honum þykir fyrir að hún skuli eyðast og að engu
verða. En nú hefir guð alið upp ótal menti og málleysingja
i hinni miklu borg, og það þessi blessuð börn, sem hafa fá-
fræðina sér til afsökunar, og guði ætti ekki að þykja vænt um
lífið at sínu lífi, sem hann hefir borið föður-umhyggju og á-
hyggju fyrir:
E n J a h v e s a g ð i: Þ i g t e k u r s á r t f i I r í s í n u s-
runnsins, sem þú hefir ekkert fyrir haft og ekki
upp klakið, sem óx á einni nóttu og hvarf á einni
nóttu. 0« niig skyldi ekki taka sárt til Níníve,
h i n n a r m i k 1 u b o r g a r, þ a r s e m e r u m e i r a e n h u n d r-
a ð o g t u 11 u g u þ ú s u n d i r m a n n a, e r e k k i þ e k k j a
hægri hönd sína frá hinni vinstri, og fjöldi af
skep n u m (4,10.n).
Þessi dýrðlega fræðisaga, í æfintýrabúningnum skemti-
lega, ætti að vera í barnabókunum okkar. Þvílíkt umtalsefni
í höndum góðs kennara!
Mér varð innilega vel til þessa smárits á námsárum rnín-
um vegna niðurlagsorðanna, að guð láti sér anl um dýrin.
Frenutr lítið var þar annars við háskólann kent til skilnings
þessa fi’æðiskáldskapar. Stóð i þeirn. Hvorki hrátt né soðið.
Eg man enn hvernig einn kennarinn var að vandræðast
með það, að viðsjált væri að hafna virkileik frásögunnar, vegna
heimfærslunnar í munni Kr'sts.
Eins og samlíkingargildið sé eigi að öllu leyti hið sama,
hvort sagan er af virkilegum viðburði, eða er skáldsaga, og hvað
Kristur sjálfur hélt um það efni! Hati hann annars nokkurn tíma
hugsað um ]>að atriði fyrir sig?
Tökum t. d. dauða Baldurs úr goðasögum okkar. Sag-
an sú befir hið allra-sannsögulegasta gildi fyrir oss til allra
samlíkinga og til alls lærdóms.
Til dæmis að taka þetta:
Að hinn blindi áss vegur að bróður sínum Baldri!