Nýtt kirkjublað - 01.10.1908, Blaðsíða 6

222
NÝTT KIRKJUBLAÐ
i sambandi við hinar röngu útlistanair á kraftaverkunum, sem
haldið hefir verið að mönnum. Því að ekki er hægt að
neita, að haldið hefir verið að mönnum útlistunum á krafta-
verkunum, sem hugsandi mannsandinn getur ekki tekið sem
gilda vöru. Og þá hefir svo farið — eins og oft vill fara
i slíkum tilfellum — að menn köstuðu fyrir borð ekki aðeins
hinni röngu útskýring, heldur einnig sjálfri staðhöfninni, sem
þar var verið að útskýra.
Ég skal hér taka til dæmis útskýringu þá, sem algeng-
ust hefir verið í kristninni síðan á miðöldum, þar sem því er
haldið fram, að kraftaverkin verði með þeim hætti, að náttúru-
lögin séu numin úr gildi meðan kraftaverkið fer fram, en
svo láti guð þau aftur ganga í gildi er kraftaverkið sé um
garð gengið. En til grundvallar þessari útskýringu liggur
aftur sú skoðun, að kraftaverkin ríði í bága við náttúru-
lögin.
Meðan þekkingin á náttúrulögunum var ekki fullkomari
en hún var á miðöldunum, gat slikri útskýring sem þessari
orðið viðtaka veitt, en því fullkomnari sem þekkingin á lögum
náttúrunnar varð, þess óaðgengilegri og óhæfilegiá hlaut þessi
útlistun kraftaverkanna að verða. Því að heilbrigð skynsemi
segir oss, að náttúrulögin verði ekki numin úr gildi. Oll
vísindaleg reynsla mannanna miðar að því að sýna ogsanna,
að lög náttúrunnar geti alls ekki haggast; þar sé um það að
ræða sem aldrei raskast.
Þegar nú slíkri skoðun á kraftaverkunum er enn í dag
haldið að mönnum — því að henni er enn í dag haldið
fram af ýmsum — hvað er þá eiginlega afsakanlegra en að
menn hafni kraftaverkunum sem heilaspuna og fásinnu?
Hvað er afsakanlegra en að menn álykti á þessa leið: Þar
sem kraftaverkin gjöra ráð fyrir röskun náttúrulaganna,
en hins vegar bæði heilbrigð skynsemi og vísindin fullvissa oss
um, að náttúrulögin geti alls ekki haggast úr skorðum, þá
hljóta öll kraftaverk að vera ómöguleg! Þetta er afsakanlegt
segi ég, þótti ályktunin sé röng og bygð á þeim misskilningi,
að kraftaverkin sjálf standi og falli með útskýringum mann-
anna á þeim. Því auðvitað er, að viðburðurinn, sem verið
er að útskýra, getur verið jafnsannur og áreiðanlegur eins
fyrir það þótt útskýringarnar á honum séu rangar.