Nýtt kirkjublað - 01.06.1910, Blaðsíða 11

NÝTT KIRKJUBLAB
131
vera nefskatt og helming vera eftir efnum og ástæðum af
því sem þyrfti framyfir 75 aura gjaldið, en ]>aö þótti of
fjarri aðalstefnu laganna, og því komst inn í lögin, að fyrst
skyldi hækka persónugjaldið á öllum jafnt svo mikið sem fært
væri, og þar á eftir mætti svo koma aukaniðurjöfnun eftir
efnum og ástæðum. Og var þá búist við að mjög sjaldan
þyrfti til þeirrar aukaniðurjöfnunar að koma.
En margt fer öðru vísi en ætlað er. Dæmið það — svo
í raun — að söfnuður hækkar hjá sér gjaldið um 5 aura.
En það 80 aura nefgjald nær vart á hálfa leið. Gjaldið
eftir efnum og ástæðum verður samtals annað eins, eða meira,
því að kirkjan er nýreist, um efni fram, og i stórskuldum.
Sé nú þessi 5 aura hækkun að lögum borin fram, o:
komin frá sóknarnefnd eða meiri hluta hennar, og samþykki
héraðsfundur hana svofelda, er ekkert við þvi að gera. Látn-
ar voru af löggjöfmni „frjálsar hendur að hækka svo sem fært
væri.“ Og „sóknarnefndunum treyst að gæta jafnan hófs í
þessu efni.“
Bændakirkjur.
Magnúsi Lagabæti þótti sá vandinn mestur að ternpra
greinir milli lærdómuins og leikmanna, og sama fanst skatta-
málanefndinni íslenzku um rétt kirkjueigenda, og þá kom á-
kvæðið í sóknargjaldalögin að landsstjórnin hækkaði kirkju-
gjaldið eftir kröfu kirkjueiganda, þar sem minna yrði en áður
við gjaldabreytinguna.
Mnrgar koma beiðnirnar um það, og skylt þykir að verða
við þeim ílestum. Og þeirri hækkun kirkjugjaldsius taka menn
eigi vel, þar sem kirkjan virðist undanfarið lítt hafa notið tekn-
anna og njóta áfram, eða þar sem kirkjan á nægan sjóð sér
til viðhalds.
Þyki söfnuðinum gjaldhækkunin gagnslítil kirkjunni eða
ójöfnuður, ætti hann að geta komið þeim vörnum við, að
bjóðast lil að taka kirkj una að sér með sjóði eftir úrskurðuð-
um reikningi. Þiggi eigandi ekki þaö boð, virðist þarílaust að
hækka gjaldið fyrir hann.
Og flestir munu vilja að því styðja að bændakirkjum fækki.