Tímarit iðnaðarmanna - 01.02.1947, Blaðsíða 15

ISnaðarritið 1.- 2. XX. 1947
Frá afmœlishófinu. Formaðurinn ávarpar samkvæmið.
á „fúskinu“ í faginu klastrinu, utan stéll-
arinnar og innan. Klastur er að vísu orðið
sjaldgæft af liendi fullgildra nnirara, en
það verður að liverfa til fulls.
Múrarafélögin bæði héldu afmælishóf i
Sjálfstæðishúsinu, laugard. 1. febr. s.l., veg-
legt í alla staði. Salurinn var þéttskipaður
prúðbúnum veizlugestum við skreytt borð og
ágætar kræsingar. Til hægri blasti við þjóð-
fáninn, en til vinstri fáni múraranna. Tveir
valdir strengleikjamenn slógu hörpur sínar.
Eftir að veislustjórinn, Aðalsleinn Sigurðs-
son, hafði boðið alla velkomna lil bófsins,
flutti formaður Múrarafélagsins, Guðjón
Benediktsson, snjallt erindi. Auk þess að
benda á fagiega þýðingu félagsskaparins,
minnti liann á gildi bans sem verkalýðsfé-
lags. Iiann taldi líklegt, að merkileg styrkt-
arstarfsemi félagsins befði orðið upphaf
þeirrar mikilsverðu trygghigarlöggjafar, sem
þjóðin hefur nú nýlega öðlast.
Gísli Þorleifsson, formaður Múrarameistara-
félags Reykjavíkur, bar kveðju meistara til
sveinanna. Hann gat um að vel hefði tekizt
að liaga seglum eftir vindi og að frjálslyndur
framfarahugur ríkti meðal stéttarinnar.
Þá mælti Ólafur Pálsson skörulega fyrir
minni kvenna. Hann minnti á að samtímis
Múrarafélaginu befði Kvenréttindafélag íslands
verið stofnað, en enn værum við karlar sak-
aðir um að bægja konum frá embættum.
5