Tímarit iðnaðarmanna - 01.02.1947, Blaðsíða 16

Iðnaðarriíið 1.-2. XX. 1947
TRÚNAÐARRÁÐ. Fremri ráð frá vinstri: Aðalsteinn Sigurðsson, varaformaður, Sig. Guðmann Sigurðs-
son, ritari, Guðjón Benediktsson, formaður, Svavar Benediktsson, gjaldkeri félagssjóðs, Sveinn Páls-
son, gjaldkeri styrktarsjóða. Aftari röð: Aage Petersen, Ragnar Finnsson, Ólafur Pálsson, Kjartan Kjart-
ansson, Þorfinnur Guðbandsson, Magnús Árnasoti. Sigurður Gnðmundsson Ijósm. tók myndina.
„Rísum við karlar undir syndum okkar gagn-
vart kvenþjóðinni?“ spurði hann. „Við lof-
um bót og betrun, en framtiðin sýnir efnd-
irnar. Fá konur bráðum að ganga út með
múrarabrétti og skeið?“ Hann minnti á tvenna
tímana. Kreppuna og atvinnuleysið fvrir 10
árum. Þeir döpru dagar mæddu mest á kon-
unni. Og hún stóðst raunina með prýði. Hug-
lireysti atvinnulausan og næstum gjaldþrota
húsbóndann, vann liúsmóðurstörfin sem vana-
lega og treyndi aurana af fremsta megni. Nú
eru múrarakonurnar orðnar heldrimanna-
frúr. Allar konur eiga nú að boði löggjjaf-
ans að titlast frúr. Og Gylfi Þ. og skatt-
stjórinn segja múrara ríka menn og ríkir
menn eru heldri menn. Nokkrir múrarar aka
í „luxus“-bílum, aðrir i uppgerðum jeppum
og mörgum er ekið til og frá vinnu á kostn-
að vinnuveitenda. Þelta er allt gott og bless-
að og gleðilegt. En fyrst og fremst óska ég
þess að allar íslenzkar frúr haldi áfram að
gegna sinni háleitustu köllun — köllun hjart-
ans. Svo mælti Ólafur að lokum og allir karl-
ar samsætisins sungu Matthíasar „Fósturlands-
ins Freyja“ á eftir.
Þorsteinn Löve mælti fyrir minni Islands.
Hann kvað millistéttirnar vera undirstöðu
livers þjóðfélags. Enginn yrði óbarinn bisk-
up og enginn dugandi múrari án hirtingar.
Nýja tæknin hefði sett ísland í brennipunkt
stjórnmála jarðarinnar og að allir sannir ís-
lendingar yrðu að vera á verði l'yrir ásælni
stórveldanna um bækistöðvar í landinu*).
Hann endaði með þessum setningum Einars
Ben.:
*) Ég vona að Þorsteinn hafi átt við ósýnilegar
sem sýnilegar bækistöðvar. — S. J.
6