Tímarit iðnaðarmanna - 01.02.1947, Blaðsíða 33
Iðnaðarritið 1.- 2. XX. 1947
Fyrir stuttu hringdi iil mín „góður i'ðnaðarmaS-
ur“(?), sem vildi ])« ekki segja nánar til sín. Honum
þótti ofmikið af fínum „meistaramyndum“ i ltii-
inu en fáar af hinu starfandi fólki iðnaðarins.
Fleirum kann að finnast líkt um myndavalið og
hér eru tvær með starfandi mönnum. Sú t. h. er frá
hafnargerð í Ólafsfirði, smiðir vinna að steinkeri,
kafarinn er klæddur en hluti af Ólafsfjarðarmúla í
baksýn. Myndin t. v. er af starfsmanni i ofna-
smiðjunni að sníða í Helluofna. Vélin er smíðuð hér
í Reykjavík.
Þeir sem eiga góðar myndir af starfandi iðnaðar-
mönnum eru beðnir að lána Iðnaðarritinu þær til
birtingar og setja með þeim nokkrar skýringar svo
glögglega verði.séð hvaðan þær eru.
S. J.
lega komið í ljós tvö lil þrjú hin siðustu ár,
að verzlunarstéttinni er á engan liált óljúft
að flytja fjármagn það, er hún hefir yfir að
ráða, í iðnað og jafnvel aðrar framleiðslti-
greinar, þegar það liefir virzt sæmilega arð-
vænlegt. Til þess að iiraða þessum flutningi
fjárins, þarf eigi annað en setja verzluninni
þau takmörk, sem nauðsynleg eru annara
hluta vegna, en skapa framleiðslunni þau
skilyrði, að hún megi vel verða arðvænleg.
Annars verður ekki hjá því komizt, að
efling framleiðslunnar til innlendrar neyzlu
kosti eittlivert erlent fjármagn í bili. Einkum
gildir ]>etta þó um efling iðnaðar, vegna véla-
kaupa og hrávöru. En þá er á það að minna,
sem hér hefir verið á bent, að samkvæmt
samanburði við norskar iðnaðarskýrslur,
sparar margur sá iðnaður, sem fvrst ætti að
Tveir iöncidarmenn sœmdir Fálkaordunni.
Á 80 ára afmæli Iðnaðarmannafélagsins í
Reykjavík 3. febr. s.l. sæmdi forseti íslands
þá Ársæl Árnason bókbandsmeistara og Ein-
ar Erlendsson húsameistara, Fálkaorðunni.
Fór afhending orðanna fram með sérstökum
hætti á skrifstofu forseta íslands að viðstaddri
stjórn Iðnaðarmannafélagsins.
Þeir Einar og Ársæll eru báðir þjóðkunnir
menn og áður frá þeim sagt liér í Ritinu.
koma, svo mikinn erlendan gjaldeyri á einu
ári, að nemur stofnkostnaði við iðnaðinn. Og
þó að eigi væri um svo fljótvirkan gjaldeyr-
issparnað að ræða af rekstrinum, orkar eigi
tvímælis, að til slíks iðnaðar á að stofna og
alefla þann vísi til Iians, sem fyrir er“.
19