Tímarit iðnaðarmanna - 01.06.1947, Blaðsíða 10

Iðnaðarritið 5.-6. XX. 1947
Statens Hantverksinstitut í Stockholmi átti 25
ára afmæli 27. febr. s.l. Var það hátiðlegt
haldið í þessari nýju, veglegu byggingu, sem
byggð var á stríðsárunum og stendur á ein-
um fegursta stað í borginni. Veizla var hald-
in í ráðhúsi borgarinnar og ungmennafélag
iðnaðarmanna gekkst fyrir iðnaðarkeppni.
Sænska iðnaðarsambandið bauð 2 fulltrú-
um frá lwerju hinna Norðurlandanna, cn
héðan gat því miður enginn farið.
Þessi iðnaðarstofnun — tilraunastöð og
framhaldsskólar —■ er hin fullkomnasta í alla
staði. Forstjóri hennar er Ragnar Schlyter.
Voru þarna framkvæmdar viðgerðir, sem gerð-
ar voru í ýmsum klefum eftir þvi hvað gera
þurfti við.
Virðist mér hér hafa verið tekin til fyrir-
myndar sú aðferð að smiða hlutina „á belti“.
Bilnum er ekið inn og fer hringferð til viðgerð-
ar. Siðasta aðgerðin er fágun og lireinsun.
Matreiðslan er í þrem aðaldeildum: Karl-
mannadeild, deild fyrir stúlkur, sem iæra að
matreiða fyrir fjölmenni, og fyrir aðrar, sem
læra heimilismatreiðslu. Vel útilátinn miðdeg-
ismatur er seld'ur nemendum fyrir (50 sv. aura.
Nokkuð af matnum er selt í borgina, svo að
ekkert fer til spillis.
Margar fleiri deildir i þessari stóru bygg-
ingu eru ótaldar, og vil ég til frekari skýring-
ar vísa til meðfylgjandi skólaskýrslna.
Eftir því sem mér skilst er takmark „Yrkes-
skólans“ nokkuð svipað og handiðaskólans liér:
1) Það er almenn tæknifræðsla, þannig að
menn og konur geti betur hjálpað sér sjálfar
á heimilum og við almenn störf.
2) Skólinn er liin bezta tilraunastöð til þess
að rannsaka, Jivort ungur maður sé fær um
eða liklegur til að verða iðnaðarmaður.
3) Undirbúningsnám fyrir iðnaðarmenn er
þarna ágætt í mörgum starfsgreinum (t. d.
vélsmiði), sérstaklega þar, sem námið getur
verið staðbundið.
liáirður G. Tómasson.
Frá Félagi isl. iðnrekenda
Fulltrúaval í fjárhagsráð o. fl.
Á fjölmennum fundi i Félagi íslenzkra
iðnrekenda hinn 23. júní s.l. var einróma
samþykkt svohljóðandi tillaga:
„Fundur í félagi islenzkra iðnrekenda hinn
23. júní 1947 skorar á ríkisstjórnina að hlutast
til um að iðnaðurinn i landinu fái fulltrúa í
væntanlegu fjárliagsráði".
Samþykkt var á sama fundi tillaga þess
efnis að fundurinn þakkaði stjórn félagsins og
framkvæmdastjóra vel unnin störf á sviði
gjaldeyrisþarfa fyrir íslenzkan iðnað, og vai
stjórn og framkvæmdastjóra falið að Iialda
áfram að vinna að þessum málim.
Einnig samþykkti fundurinn svoldjóðandi
skeyti til iðnþingsins i Vestmannaeyjum:
„Fundur i Félagi ísl. iðnrekenda 23. júní
1947 sendir 9. iðnþingi Íslendinga kveðju sína
og væntir góðrar samvinnu um vandamál iðn-
aðarins".
Nokkru eftir að ríkisstjórninni var send ofan-
greind áskorun, eða hinn 1. júli s.l., konni dagblöð-
in með þá frétt, að ríkisstjórnin hefði, frá þeim
degi að lelja, skipað 5 manna fjárliagsráð: Dr.
Magnús Jónsson, Finn Jónssón, Hermann Jónasson,
dr. Odd Guðjónsson og Sigtrygg Klemenzson.
Vera má að einliver hinna fimm útvöldu skoði
sig sem fulltrúa iðnaðarins í landinu. Um það skal
ekki dæmt hér, en reynslan sker úr um, hvort iðn-
aðurinn á málsvara í fjárhagsráði eða ekki.
54