Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1947, Síða 19
[ðnaðarritið 9. - 10. XX. 1947
Til húsameistara ríkisins f. h. þjóðleikhúsnefndar.
Fylgiskjal III.
Eftir tilmælum þjóðleikhúsnefndar viljum við hér með
lýsa yfir eftirfarandi:
Við undirritaðir erum reiðubúnir til að beita áhrifum
okkar innan þeirra samtaka, sem mynduð hafa verið
um þjóðleikhúsbúnaðinn meðal íslenskra húsgagnasmiða,
til samstarfs við erlenda ibjóðendur á þeim grundvelli
sem hér segir:
1. Húsgögn séu smíðuð af okkar samtökum að svo
miklu leyti, sem við teljum okkur hagkvæmt.
2. Veggþiljur allar afgreiði erlendir ibjóðendur, skorn-
ar að stærð og spónlagðar, með álímdum kantlist-
um þar sem með þarf.
3. Áklæði, teppi, dreglar, leiksviðstjöld, teppahaldarar,
broncelistar, línólíumdúk, fatasnaga, hurðir með
körmum, (án samsetningar), lamir, skrár, lokur,
hurðarpumpur, ennfremur allt efni, sem hér er ó-
talið og til verksins þarf, og sem við kunnum að
óska eftir.
4. Efni það, sem greint er í framangreindum liðum
selji hinir erlendu íbjóðendur okkur samkv. samn-
ingi gerðum þar um.
5. Öll pússning, gljáfæging og frágangur sé fram-
kvæmt af okkur.
Vér leyfum oss að taka þetta fram:
Reynist verð á efnivöru álíka og var á s. 1. ári, þegar
hægt verður að afgera kaup, er það álit okkar, að gjald-
eyrir sá, 500 þús. sænskar krónur, sem þjóðleikhúsnefnd
telur sig hafa ráð á, myndi nægja fyrir erlendum efnis-
kaupum til að Ijúka þessu verki.
Reykjavík, 23. marz 1947
Virðingarfyllst
Jónas Sólmundsson, Gísli Kr. Skúlason,
Þorsteinn Sigurösson.
Til þjóðleikhúsnefndar.
Fylgiskjal IV.
Við undirritaðir leyfum oss hér með að senda hinu háa
ráðuneyti samrit af bréfi þvi, sem við í dag liöfum sent
Þjóðleikhúsnefnd fyrir hönd samtaka húsgagnasmiða-
meistara.
Við leyfum oss að taka það fram að við höfum viljað
verða við beiðni formanns þjóðleikhúsnefndar um að
koma fram með þá undirstöðu að samstarfi, sem við
getum lagt til að stéttin samþykki, ef verða mætti að
íullgera þjóðleikhúsið á sem skemmstum tima.
Væntum við því fyrirgreiðslu hins háa ráðuneytis,
svo að okkur mætti auðnast að vinna þetta verk þjóð-
inni til sóma.
Reykjavík, 24. marz 1947 ■
Virðingarfyllst
Jónas Sólmundsson, Gísli Kr. Skiílason,
Þ. Sigurösson,
ÞJÓÐLEIKHÚSNEFNDIN
27. marz 191,7
Eg hefi lagt bréf yðar um samstarfsgrundvöll við hina
erlendu íbjóðendur í innréttingu þjóðleikhússins, dags,
23. marz s. 1., fyrir þjóðleikhúsnefndina.
Um málið var gerð svofelld ályktun á fundi nefndar-
innar 27. þessa mánaðar:
„Nefndinni hefur borist bréf frá nefnd húsgagnasmiða,
dags. 23. marz, þar sem þeir bjóðast til þess að smíða
húsgögn, og ganga frá öllu í þjóðleikhúsinu, en hinir er-
lendu íbjóðendur leggi til allt efni, og selji það skv.
samningi.
Nefndin getur ekki litið á þetta bréf sem tilboð i
verkið, enda tími fyrir tilboð nú löngu liðinn, og þegar
tilboðin voru opnuð, kom ekkert frá þeim aðilum, sem
þetta bréf senda.
Þessvegna getur nefndin ekki tekið tillit til þessa
bréfs í sambandi við ákvörðun um hvað tekið verður
af hinum raunverulegu tilboðum.".
Þetta tilkynnist yður hér með.
Höröur Bjarnason.
Hr. húsgagnasm.m. Þorsteinn Sigurðsson, Reykjavík.
Landssambandsstjórnin hélt svo aftur fund með full-
trúum Húsgagnameistarafélagsins 1. april, og var þá
samþykkt að senda samhljóða bréf til viðskiptamálaráð-
herra og menntamálaráðherra, ásamt afritum af þeim
bréfum er farið höfðu á milli þjóðleikhúsnefndar og
Húsgagnameistarafélags Reykjavikur.
Bréfið er svo hljóðandi:
Reykjavík, 1. apríl 191,7
Með bréfi d. s. 29. marz 1947, (fylgiskjal I), hefur
Húsgagnameistarafélag Reykjavíkur óskað aðstoðar
Landssambands iðnaðarmanna til þess að fá því til leið-
ar komið, að húsbúnaður í þjóðleikhúsið verði að ein-
hverju eða öllu leyti unnin af íslenskum iðnaðarmönn-
um, en það virðist ákveðinn ásetningur þjóðleikhús-
nefndar, að svo verði ekki. Stjórn Landssambandsins
leyfir sér því, hæstvirtur ráðherra, að senda yður eftir-
farandi skýringar og athugasemdir um þetta mál, ásamt
afriti af þeim fylgiskjölum, er komu frá Húsgagna-
meistaraféíaginu (Fylgiskjal II-IV), í þeirri von, að þér
sjáið yður fært, að beita áhrifum yðar til Þess, að unnt
verði í framtíðinni að segja, að þjóðleikhús Islendinga,
reist á fyrri hluta 20. aldarinnar, hafi verið reist og
smíðað af islenskum mönnum.
Vorið 1946 fór húsameistari ríkisins sem hefur yfir-
umsjón með byggingu þjóðleikhússins fyrir hönd þjóð-
leikhúsnefndar, til útlanda og ræddi í þeirri ferð við
sænska húsgagnasmiði um húsbúnað í leikhúsið, með
það meðal annars fyrir augum, að þeir undirbyggju
tilboð í þennan húsbúnað. Við íslenzka iðnaðarmenn var
málinu ekki hreyft á þeim tíma. Snemma í nóvember
113