Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1966, Blaðsíða 24

iðnaðar- og félagsmálum. Kristinn Vigfússon flutti
síðan ávarp og þakkaði þann heiður, sem sér hefði
verið sýndur. Þá var tekið fyrir álit kjörnefndar og
hafði Gísli Ólafsson framsögu. Nefndin lagði til að
Vigfús Sigurðsson yrði kjörin forseti Landssambands
iðnaðarmanna til næstu þriggja ára, og varð hann
sjálfkjörinn. Úr stjórn Landssambands iðnaðarmanna
áttu að ganga þeir Tómas Vigfússon og Þorbergur
Friðriksson, lagði nefndin til að þeir yrðu endurkjörn-
ir og urðu þeir sjálfkjörnir.
Ennfremur varð sjálfkjörið í önnur trúnaðarstörf og
eru þau þannig skipuð:
Varastjórn Landssambands iðnaðarmanna: Ingvar
Jóhannsson, Keflavík, Valtýr Snæbjörnsson, Vest-
mannaeyjum, Gísli Ólafsson, Reykjavík, Guðni Magn-
ússon, Keflavík, Hreiðar Jónsson, Reykjavík, Karl
Maack, Reykjavík, Sigurður Árnason, Hafnarfirði.
LLndurskoð endur Landssambands iðnaðarmanna:
Helgi Hermann Eiríksson, Reykjavík, Sigurður L.
Árnason, Hafnarfirði. Til vara Sigríður Bjarnadóttir,
Reykjavík, Garðar Halidórsson, Hafnarfirði.
Milliþinganefnd í tryggingamálum: Grímur Bjarna-
son, Reykjavík, Ingólfur Finnbogason, Reykjavík,
Bragi Hannesson, Reykjavík.
Útbreiðslunefnd Landssambands iðnaðarmanna:
Daníel Sigmundsson, Isafirði, Guðmundur Jónsson,
Flateyri, Pétur Baldursson, Þingeyri, Adolf Björnsson,
Sauðárkróki, Skúli Jónasson, Siglufirði, Ármann Þor-
grímsson, Akureyri, Valgeir Sigmundsson, Norðfirði,
Einar Ólafsson, Egilsstöðum, Eggert Ólafsson, Vest-
mannaeyjum, Guðmundur Jónsson, Selfossi, Garðar
Björnsson, Hellu, Gísli Sigurðsson, Akranesi.
Milliþinganefnd um skipulagsmál Landssambands
iðnaðarmanna: Vigfús Sigurðsson, Hafnarfirði, Har-
aldur Þórðarson, Reykjavík, Gísli Sigurðsson, Akra-
nesi, Gissur Sigurðsson, Reykjavík, Sigursteinn Her-
sveinsson, Reykjavík.
Þórir Jónsson tók til máls og ræddi um Iðnsýning-
una og sagði að hlutur iðnaðarmanna hefði verið frek-
ar lítill á sýningunni, einkum hlutur byggingariðnaðar-
ins. Sagðist hann vona að augu manna mundu opnast
fyrir gildi slíkra sýninga og þátttaka yrði meiri á
næstu sýningum. Guðmundur Jónsson, Selfossi, þakk-
aði fyrir það að fá að sitja á Iðnþinginu og þakkaði
einnig sérstaklega fyrir þann sóma, sem félaga sínum,
Kristni Vigfússyni, hefði verið sýndur, en sá sómi
væri fyllilega verðskuldaður. Þá tók til máls Ingólfur
Finnbogason, forseti Iðnþingsins og þakkaði þann
heiður, sem sér hefði verið sýndur og einnig þingfull-
trúum og starfsmönnum þingsins. Hinn nýkjörni for-
seti, Vigfús Sigurðsson, þakkaði þingforseta fyrir góða
þingstjórn og starfsliði þeirra ágætan undirbúning,
ÞORBERGUR ÓLAFSSON:
Um iðnfræðslumál
Rœða flutt d 28. Iðnþingi íslendinga
1 sambandi við iðnnám, sem nú er almennt 4 ár, vil
ég benda á það, að á nokkrum undanförnum árum
hefur orðið hröð breyting á lífsviðhorfi ungs fólks í
landinu til öruggrar afkomu og iðnnáms.
Þetta nýja viðhorf æskunnar til þessara hluta birtist
að mínu viti í ýmsum iðngreinum í því, að stöðugt
verður erfiðara og erfiðara að fá unga menn til þess
að nema a. m. k. sumar iðngreinar. Og þau fáu ung-
menni, sem ljúka námi í þeim, eru horfnir út úr iðn-
inni um leið og þau eru búin að Ijúka námi og leggja
fyrir sig önnur störf.
Ég ræddi þetta einu sinni við glöggan ungan mann,
sem var að leggja út í lífið. Hans viðhorf virtist mér
eitthvað á þessa leið: „Fjögurra ára iðnnám er langur
tími, sem hefst jafnan við 16 ára aldur. Þá er maður
búinn að ljúka námi um tvítugt og þekkir ekki önnur
störf en þessa iðngrein, en stendur hinsvegar ýmislegt
til boða, sem sýnist að óreyndu miklu glæsilegra og
þegar litið er til baka yfir námsárin, getur maður oft
verið óánægður með ýmislegt og þreyttur á starfinu og
notar þá fyrsta tækifæri sem býðst til þess að breyta
um starf.“
Það er ákaflega eðlilegt, að áhugi ungmenna fyrir
því að binda sig við iðnnám í fjögur ár, sé lítill, þegar
algengt er, að ófaglærðir menn geta fengið borgað við
ýmsan iðnað, það sem jafngildir sveinakaupi. Varð-
andi iðnfyrirtækin, sem mörg verða að byggja starfsemi
sína á ófaglærðu starfsliði, þar sem hvorttveggja vant-
ar stórlega, bæði sveina og nema, tel ég að geti verið
athugandi, hvort ekki komi til greina sú úrlausn á með-
an að ástandið í þessum efnum er svona háttað, að
stytta námstímann, því að lögum og reglum má alltaf
breyta með breyttum tímum.
Þá tel ég meiri líkur til þess að menn eldri en 16 ára
og þar af leiðandi með meiri starfshæfni, leggi út í
styttra nám en nú gildir, ef þess væri kostur, og gætu
því komið iðnaðinum að nokkru gagni. Ég tel einnig
að gera verði ráð fyrir því að þroskað fólk ílengist.
frekar í starfi, miðað við þær þjóðfélagsaðstæður, sem
við búum við í dag, hcldur en unglingar.
Þetta er hér sett fram til athugunar, í leit að úrræð-
um, sem eru í samræmi við æðaslátt þjóðlífsins á líð-
andi stundu.
síðan bauð hann meðstjórnendur sína velkomna til
starfa og þakkaði þann heiður, sem honum hafði verið
sýndur með endurkjöri. Að lokum árnaði hann þing-
fulltrúum góðrar heimferðar og sagði þinginu slitið.
80
TlMARIT IÐNAÐARMANNA