Glettingur - 17.01.1932, Blaðsíða 1
GLETTINGUR
V eðrabriéði.
V. árg. Sigluíirði, Sunnudaginn 17. jan. 1932 2. tbl.
Bœjarstjórnarbálkur
I.
H.f. Flatsængin, Ldt.
Mikla gleði vakti það hjá frið-
sömum og guðhræddum sálum, er
sú frétt barst út, að Kommúnistar
og Sjálfstæðismenn hefðu nú fallizt
í faðma og drukkið friðarskál í
kaffi og súkkulade hjá Jörgensen.
Og þó stóð Andrés úti t’yrir póst-
húsinu er Sjálfstæðismenn gengu
inn. Andrés hefir svo frá sagt, að
sér hafi blætt í augu er hann sá
þá koma inn um hliðið, og komu
þá — ósjálfrátt — fram á varir
hans, orð Dantes er hann lætur
letruð vera yfir hinu fræga hliði
Infernos og ennfr. heilráeði Repps:
Gaa’aldrig paa Akkord nied Slet-
heden. „Varið ykkur piltar“, sagði
Andrés klökkur. „Hugsið ylckur
um einu sinni enn áður en þið
gangið inn um þetta hlið — því
betra er að missa bæði British Oil
og tóbakið, — já og skóna með,
en að biða tjón á sál sinni. Gangið
ekki inn bræður!“ En meður því,
að þetta voru S j á 1 f s t æ ð i s menn
þóttust þeir sjálfráðir sinna ferða
og sinntu ekki Andrési. — Pví var
það að fór sem fór.
Vor ágæti og ófreski tíðindamað-
ur, frá síðasta blaði, Friðbjörn, gat
þess við oss, að sýnin er hann sá
á Nýársnótt mundi vissulega boða
mikil tíðindi og stór. En aldrei
datt oss í hug að sá spádómur
mundi rætast jafn átakanlega bók-
síaflega og brátt eins og raun er á
orðin nú. Sjá menn nú gjörla í
anda nákvæma eftirmynd sýnarinn-
ar, er hluthafarnir i h. f. Flatsæng-
in, Ldt. fara að fremja sinn póli-
tíska concan, í sköflum og molo-
viðri stjórnmálanna. Hugsar Glett-
ingur sér pörin í dansinum á þessa
lund:
1. par er Hertervig og Jörgensen,
báðir þaulæfðir kavalerar og er
Hertervig daman en er þungur í
svifunum, en Jörgensen stinnur fyr-
ir og „gaar lige paa“.
2. par er Jón Gísla og Hermann
Er Hermann daman, en stígur
mörg víxlspor, en það jafnar Jón
upp með sinni dæmafáu lipurð og
kunnustu í dansmenntinni.
Síðastur fer Fanndal og gefur
tóninn an, sbr. manninnmeð grmmó-
fóninn.
En er þessi tíðindi spurðiwt um
bæinn, að stofnað væri hlutafélag
með svo óskyldum náttúrum, laust
upp ópi miklu og gný í herbúðum
H.f. Míðveldin, Ldt. Var enginn
óttalaus i þeim herbúðum næstu
nótt og sváfu menn þar illa og
höfðu þunga clrauma. Var það ráð
upptekið að parlimentera við Flat-
sængina og freista ef þær fyndist
einhver Júd.isarlíki, hvað þó eigi
varð, L. S. G. Eftir stranga bar-
áttu ákváðu þeir foringjarnir Guðm.
og Pormóður að láta skeika að
sköpuðu og bera sig karlmanniega,
en treysta heldur hinu, að skammt
mundi endast friðurinn innan hluta-
félagsins, þareð samábyrgðin væri
ekki in solidum eins og í kaup-
félögunum. Og þarna væri, bókstaf-
lega talað, tjaldað til einn-
ar nætur. Leið svo að hinni miklu
úrslitastund, og var víghrollur í mörg-
um og bjuggust menn við miklum
tiðindum er háð yrði höfuðorustan.
En það sáu Miðveldamenn, aðsann-
ast mundi um banhalag hinna þau
hin frægu orð úr Hamlet: Though
this be madness, yet there’s method
in it. Enda kom það á daginn
eins og síðar mun frá sagt.